Όταν μετακόμισα μόνιμα στη Μεσσηνία, μου μίλησαν πολλοί για την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Βουλκανιώτισας,στη Μεσσήνη.
Η Παναγία βγαίνει απο το “θρόνο Της” στις 19 Σεπτεμβρίου προς 20, κάθε έτους και σε ανάμνηση ενός θαύματος της Παναγίας που έσωσε τους κατοίκους της Μεσσήνης αλλά και της γύρω περιοχής από την φοβερή αρρώστια της χολέρας που είχαν μεταφέρει Αγαρηνοί πειρατές, ξεκινά από την Ιερά Μονή Βουλκάνου και διανύει μια απόσταση 25 χιλιομέτρων.
Η διαδρομή από το μοναστήρι μέχρι το κέντρο της Μεσσήνη που θα “φιλοξενήσει” την Παναγία ,γίνεται με πόδια. Όσοι αγαπούν την Παναγία λοιπόν την “συνοδεύουν”. Μένει για λίγες μέρες και μετά πάλι με τον ίδιο τρόπο ανεβαίνει πεζή ξανά, στα χέρια μοναχών, για το μοναστήρι και το “θρόνο” Της.
Κάθε φορα που πήγαινα άκουγα για τα θαύματά Της, από ανθρώπους που τα είχαν βιώσει. Έβλεπα δε και πολλές γυναίκες και άντρες να κάνουν τη διαδρομή αυτοί ξυπόλυτοι.. πραγματικά τους θαύμαζα!! Γιατί είναι πολλά τα χιλιόμετρα,υπάρχουν σημεία με χαλικι…
Μία απ αυτές τις φορές λοιπόν,μου πέρασε σαν ιδέα απ το μυαλό,να ανεβω και γω στη χάρη Της τη διαδρομή αυτή ξυπόλυτη, υπερ υγειας για την οικογενειά μου. Στο δρόμο συνάντησα ένα πολύ ξεχωριστό ζευγάρι, είχαν έρθει από τον Πειραιά για την Παναγία.
Η γυναίκα είχε περάσει καρκίνο, την βοήθησε η Παναγια και ο σύζυγος την συνόδευε. Καλές ψυχές,υπέροχοι άνθρωποι!! Ο σύζυγος μου μιλούσε για την εμπειρία του,όταν γνώρισε τον Αγιο Γέροντα Πορφύριο.
Με είδε η γυναίκα αυτή ξυπόλυτη και με ρώτησε αν έχω κάλτσες στην τσάντα μου να της δώσω να βγάλει και εκείνη τα παπούτσια της. Είχα όντως στην τσάντα μου ένα ζευγάρι για όταν θα έφτανα πάνω, να τις φορέσω και να βάλω τα παπούτσια μου. Δεν το σκέφτηκα καθόλου,της τις έδωσα με μεγάλη μου χαρά.
Όταν φτάσαμε στο μοναστήρι μετά από 6,5 -7 ώρες περίπου, γύρισε και μου είπε πως ήρθε και έκανε τη διαδρομή αυτή επειδή της είπαν πως, αν έκανε τη διαδρομή με πίστη και αγάπη στην Παναγία, ότι και να ζητούσε από Εκείνη θα της το πραγματοποιούσε. Ενώ όπως προείπα εγώ απλά υπερ υγείας το έκανα, ασυναίσθητα είπα από μέσα μου “Παναγία μου συγχώρεσέ με για τις αμαρτίες μου,αν με θεωρείς άξια,χάρισέ μου ένα παιδάκι”…
Χαιρετηθήκαμε με το ζευγάρι αυτό και ευχηθήκαμε να ειδωθούμε ξανά την επόμενη χρονιά! Έμεινα έγκυος και τη μέρα που η Παναγία τον επόμενο χρόνο θα ανέβαινε ξανά στο μοναστήρι Της, εγώ έμπαινα στον 9ο μήνα της εγκυμοσύνης μου και εννοείται πως ο γιατρός μου ,δεν μου επέτρεψε να κάνω τη διαδρομή αυτή,πήγα όμως και Την προσκύνησα, με δάκρυα στα μάτια!! Με αξίωσε να έχω μια κορούλα περίπου 2 ετών σήμερα! Δοξασμένο το όνομά Της!!
5 χρόνια μένω εδώ,τα 4 χρόνια έχω αξιωθεί και να ανέβω και να κατέβω μαζί Της (μόνο όταν ήμουν έγκυος δεν έκανα τη διαδρομή αυτή). Περσι λοιπόν καθώς ανέβαινα πάλι προς το μοναστήρι,άκουσα κάποια γυναίκα να φωνάζει το όνομά μου,γυρίζω και βλέπω με μεγάλη μου χαρά τη γυναίκα εκείνη και το σύζυγό της. Πόση χαρά ένιωσα!!! Τους είπα για την κόρη μου και πως ο Θεός την έστειλε εκείνη τη μέρα δίπλα μου!! Αν δεν μου έλεγε αυτό (πως ήρθε και έκανε τη διαδρομή αυτή επειδή της είπαν πως,αν έκανε τη διαδρομή με πίστη και αγάπη στην Παναγία, ότι και να ζητούσε από Εκείνη θα της το πραγματοποιούσε), δε θα ζητούσα τίποτε από την Παναγία!
Εκείνη πάλι μου είπε πως, έλεγε από μέσα της αν βρω κάποια να μου δώσει καλτσακια θα κάνω τη διαδρομή χωρίς παπούτσια, αλλιώς θα την κάνω κανονικά και βρέθηκα εγώ στο δρόμο της. Πόσο θαυμαστά όμως τα φέρνει έτσι ο Θεός…
Δώσαμε ραντεβού για φέτος πρώτα ο Θεός να μαστε καλά! Ευγνώμων,είναι το λιγότερο που μπορώ να είμαι απέναντι στην Παναγία.. μου χάρισε ότι πολυτιμότερο έχω στη ζωή μου… Και όπως λέω συχνά η ψυχή μου ανήκει σε Εκείνη και στον Αγιο Εφραίμ!!
Ζητώ συγνώμη για τις φωτογραφίες των ποδιών που ακολουθούν…μα ειλικρινά με τόσα χιλιόμετρα πεζοπορίας,ξυπόλυτη,αν δεν μας φίλαγε η Παναγία,η εικόνα είμαι σίγουρη πως δε θα ήταν αυτή!!
Μετά από περίπου 26 χιλιόμετρα ξυπόλυτη,αυτό είχε συμβεί μονάχα… μια μέρα πονούσα ελάχιστα και την επόμενη ήμουν μια χαρά!! Με τη Βοήθειά της βέβαια!!
Facebook Comments