Το Σπήλαιο Αμώμων, γνωστό και ως «Σπηλιά της Πεντέλης» ή «Σπηλιά του Νταβέλη», βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλαγιά του Πεντελικού όρους, σε υψόμετρο περίπου 700 μ.
Αποτελεί μέρος του σημαντικότερου και πιο καλά διατηρημένου αρχαίου λατομείου μαρμάρου, το οποίο έχει συνδεθεί με την οικοδόμηση του Παρθενώνα και των Προπυλαίων της Ακρόπολης, καθώς και άλλων σημαντικών μνημείων της κλασικής αρχαιότητας (του 5ου και του 4ου αιώνα π.Χ.).
Tο σπήλαιο Νταβέλη ή σπήλαιο των Αμώμων ήρθε στο φως κατά τα αρχαία χρόνια. «Καθώς έσκαβαν για να εξορύξουν το πολύτιμο μάρμαρο, κάποια στιγμή οι λατόμοι βρέθηκαν μπροστά στο σπήλαιο».
Η είσοδός του είναι αρκετά μεγαλοπρεπής. Αμέσως μετά ακολουθεί ένας πελώριος θάλαμος κατηφορικός μήκους 112 μέτρων και μέγιστου πλάτους 40 μέτρων. Στο μέσον του θαλάμου αυτού υπήρχε κατακόρυφο βάραθρο 15 μέτρων.
Έως το 1970, οπότε το σπήλαιο υπέστη αλλοιώσεις από τεχνικά έργα, το φυσικό δάπεδο του σπηλαίου ήταν καλυμμένο με υλικά αρχαίας λατόμευσης (λατύπη και θραύσματα ημιτελών αρχιτεκτονικών μελών και γλυπτών).
Μικρή και δυσπρόσιτη σήμερα λίμνη, που σχηματίζεται στο βόρειο τμήμα του εσωτερικού του σπηλαίου, πρέπει να αποτέλεσε χώρο άντλησης ύδατος ενδεχομένως από τους αρχαίους χρόνους.
Η λειτουργία του λατομείου στο σπήλαιο φαίνεται ότι σταμάτησε περίπου τον 2ο αιώνα μ.Χ. Ωστόσο, από τον 6ο αιώνα μ.Χ. και για τα επόμενα χίλια χρόνια, το σπήλαιο και ο άμεσος περιβάλλων χώρος του μετατράπηκαν σε καταφύγιο ασκητών και μοναχών, εξαιτίας των οποίων μνημονεύεται ως Σπήλαιο Αμώμων (άμωμος: ηθικά αμόλυντος, αγνός).
Σε αυτήν την περίοδο χρήσης χρονολογούνται οι ανάγλυφες μορφές (αγγέλων, σταυρών, αμπέλου, αετών) και οι επιγραφές που κοσμούν τον νοτιοανατολικό βράχο της εισόδου του σπηλαίου. 
Κατά τον 10ο -11ο αιώνα κατασκευάστηκαν στο ανατολικό άκρο της εισόδου το σφηνωμένο μέσα στον ασβεστόλιθο ναΰδριο του Αγίου Σπυρίδωνα και το ναΰδριο του Αγίου Νικολάου, τα οποία κτίστηκαν πάνω στα θεμέλια αρχαίου ναού του Πανός. Την ανέγερση ακολούθησε η τοιχογράφησή τους, η τελευταία φάση της οποίας χρονολογείται στο δεύτερο τέταρτο του 13ου αιώνα (1233-1234).
Δίπλα και δυτικά των εκκλησιδίων διακρίνονται κατάλοιπα δεξαμενών νερού, ενώ μπροστά από αυτά διασώζεται μικρό τμήμα τείχους που κατασκευάστηκε μεταγενέστερα για την οχύρωση της εισόδου του σπηλαίου και γκρεμίστηκε μετά το 1836, όταν το λατομείο επαναλειτούργησε για σύντομο χρονικό διάστημα.
Οι κτίστες επέλεξαν να τοποθετήσουν την είσοδο των εκκλησιδίων στον βορειοδυτικό τοίχο του συμπλέγματος, που βρίσκεται στραμμένος προς τα σκοτεινά ενδότερα της σπηλιάς, η θέα προς το σπήλαιο καθώς και τα χρώματα που δημιουργούνται σου δίνουν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος… 
Στο δάπεδο υπάρχουν υπόγειες κρύπτες, που αναφορές τις ήθελαν να επικοινωνούν με το εσωτερικό του σπηλαίου. Αποτελούν εισόδους σε υπόγειες καταπακτές που χρησιμοποιήθηκαν άλλοτε σαν οστεοφυλάκια, κάτι συνηθισμένο στα μικρά βυζαντινά εκκλησάκια.
Γενικά, σπαράγματα τοιχογραφιών βρίσκονται και στα δύο εκκλησάκια και, σύμφωνα με επιγραφή στον τρούλο του Αγ. Νικολάου, χρονολογούνται στο 1234 ή 1235 μ.Χ.
Η πολύ γνωστή τοιχογραφία με ανδρική μορφή και επιγραφή Ο ΑΘΗΝΩΝ ΜΙΧΑΗΛ, η οποία θεωρείται ότι αποδίδει τον μητροπολίτη Αθηνών Μιχαήλ Χωνιάτη βρισκόταν στον Αγ. Σπυρίδωνα. Σήμερα έχει αποτειχιστεί και μεταφερθεί στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο Αθηνών, όπως και ο τρούλος του Αγ. Νικολάου όπου απεικονίζεται ο Χριστός Παντοκράτορας καθώς και η τοιχογραφία της Αγίας Αικατερίνης, ντυμένης με βασιλική στολή, η οποία έχει αποτειχιστεί επίσης από τον Αγ. Νικόλαο.
Στο βάθος της σπηλιάς του Νταβέλη και στην δεξιά βάση της ρίζας της, υπάρχει μια μικρή τρύπα με μήκος 10 μετρά και πλάτος 1,5. Είναι η μοναδική στενή δίοδος που σώζεται σήμερα στη σπηλιά, και προσεγγίζεται από ένα μικρό άνοιγμα στο αριστερό τοίχωμα της σπηλιάς. 
Από εκεί και αφού πρώτα συρθείς, κατεβαίνεις κάθετα περίπου αλλά δέκα μετρά (σε κάποια σημεία υπάρχουν και αρχαία πατήματα) μέχρι να καταλήξεις σε ένα μικρό πλάτωμα όπου ξεκινάει ένα σμιλεμένο τριγωνικό πέρασμα καταλήγοντας στην λιμνούλα των νυμφών.
Το αρχικό χαμηλό τούνελ οδηγεί στο σημείο που πρέπει να κατέβει κανείς προς τα κάτω, όπου υπάρχει κι ένα βοηθητικό σχοινί. Η καθοδική πορεία προς το εσωτερικό καταλήγει στην άκρη του σχοινιού, σε τέσσερα αρχαία σκαλοπάτια!
Συνεχίζοντας, βρισκόμαστε σε έναν “προθάλαμο” στην άκρη του οποίου υπάρχει η αρχή της τριγωνικής στοάς που καταλήγει στη λίμνη. Το δάπεδο του τριγωνικού διαδρόμου ακριβώς μπροστά από τη λίμνη, είναι τόσο φθαρμένο, που μαρτυρά την πολύ συχνή χρήση της ανά τους αιώνες! Και στο βάθος, η μυστική λιμνούλα! έχει ακόμα νερό.
Η σπηλιά εξερευνήθηκε από το ζεύγος Πετροχείλου το 1935, ενώ υπάρχουν ενδείξεις πως μπορεί να χρησιμοποιείτο ως λατρευτικός χώρος και στην αρχαιότητα
Οι καταστροφές στην εποχή του Όθωνα
Καταστροφές έλαβαν χώρα και κατά την εποχή του Όθωνα. «Όταν έγινε η επανίδρυση του ελληνικού κράτους το 1836, λειτούργησαν εκ νέου τα λατομεία στην περιοχή με βασιλική απόφαση. Ξεκίνησαν και πάλι οι εργασίες στο λατομείο της Σπηλιάς με στόχο να εξορυχθούν τα μάρμαρα του παλατιού, όπου στεγάζεται η σημερινή Βουλή.
Από αυτό το λατομείο άλλωστε, φαίνεται ότι προήλθαν τα μάρμαρα που χρησιμοποιήθηκαν για την οικοδόμηση του Παρθενώνα, των Προπυλαίων, του ναού του Ηφαίστου και αρκετών ακόμα μνημείων».
Στα μέσα του 19ου αιώνα το σπήλαιο συνδέθηκε με τη δράση του διαβόητου λήσταρχου Χρήστου Νάτσιου (Νταβέλη). Ο χώρος αποτέλεσε τόπο επισκέψεων περιηγητών από τον 17ο αιώνα και αγαπημένο εκδρομικό προορισμό των Αθηναίων από τα μέσα του 19ου αιών
Εκτεταμένες εργασίες αναστήλωσης και στερέωσης πραγματοποιήθηκαν στα δύο ναΰδρια και στις τοιχογραφίες τους από το 1963 έως το 1972. Οι τοιχογραφίες του 13ου αιώνα αποτοιχίστηκαν και ορισμένες εξ αυτών εκτίθενται σήμερα στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.
Το σπήλαιο δεν αποτελεί οργανωμένο αρχαιολογικό χώρο.
Οι ασκητές-μοναχοί της σπηλιάς του Νταβέλη
Η άλλη ονομασία, η λιγότερο γνωστή, ως σπήλαιο των Αμώμων, προήλθε από την αρχαία λέξη άμωμος που σημαίνει αναμάρτητος – αμόλυντος. Με δεδομένο ότι το σπήλαιο αυτό αποτέλεσε πόλο έλξης για τους μοναχούς και ασκητές που εγκαταστάθηκαν σε ασκητήρια στο σημείο από τον 6ο αιώνα μ.Χ. και μετά, έλαβε αυτή την ονομασία.
Όπως λέει η Αλεξάνδρα Μαρή, αρχαιολόγος και στέλεχος της εφορίας Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας, οι ασκητές παρέμειναν εκεί για περίπου 10 αιώνες. «Το 1576, τους απομακρύνει ο Τιμόθεος και τους απομακρύνει και τους εγκαθιστά στο ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, την αργότερα γνωστή σε εμάς, Μονή Πεντέλης. Σε ό,τι αφορά στο σπήλαιο Νταβέλη, λειτούργησε ως καταφύγιο των μοναχών, καθότι η τοποθεσία παρείχε ηρεμία και τους βοηθούσε να αναζητήσουν και να πετύχουν τους πνευματικούς και ψυχικούς στόχους που έθεταν ως χριστιανοί ασκητές».
Ο μύθος
Η ιστορία της σπηλιάς μήκους και πλάτους 112 και 40 μέτρων αντίστοιχα που βρίσκεται «κρυμμένη» στο βουνό της Πεντέλης έμεινε στην ιστορία ως το κρησφύγετο του λήσταρχου Χρήστου Νταβέλη, ενός από τους πιο βίαιους κακοποιούς του 19ου αιώνα, έμελλε να απασχολεί δεκαετίες μετά τους λάτρεις του μυστηρίου.
Ο Χρήστος Νταβέλης (πραγματικό επώνυμο Νάτσιος) γεννήθηκε περίπου το 1832 στο Στείρι Βοιωτίας. Σε ηλικία 15 ετών εργαζόταν ως γαλακτοπώλης και υπηρέτης στη Μονή Πεντέλης.
Σύντομα, πέρασε στην παρανομία και εντάχθηκε στη συμμορία που έδρασε στην Αττική, την Εύβοια, τη Βοιωτία και τη Φθιώτιδα. Η «δράση» του κορυφώθηκε το 1855, με την απαγωγή του Γάλλου λοχαγού Μπερτό.
Το γεγονός αυτό προκάλεσε διπλωματικό επεισόδιο και αναταραχή στους κόλπους της κυβέρνησης, που έδωσε στον Νταβέλη το υπέρογκο, τότε, ποσό των 30.000 δρχ. σε χρυσό για να απελευθερωθεί ο Μπερτό.
Σκοτώθηκε σε συμπλοκή με απόσπασμα της Χωροφυλακής το 1856, κοντά στο χωριό Ζεμενό της Βοιωτίας. Επικεφαλής του αποσπάσματος ήταν ο αδελφικός του φίλος και πρώην πρωτοπαλίκαρό του, Ιωάννης Μέγας, ο οποίος εγκατέλειψε τη συμμορία και εντάχθηκε στη Χωροφυλακή, μετά από αντιπαράθεση με τον Νταβέλη για… τα μάτια της Ιταλίδας κόμισσας Λουίζας Μπανκόλι. Το 1856 για αρκετές ημέρες, το κεφάλι του Νταβέλη στήθηκε καρφωμένο σε ένα κοντάρι στην Πλατεία Συντάγματος.
«Η αναφορά για τον έρωτα της δούκισσας της Πλακεντίας με το λήσταρχο, ο οποίος σχετίζεται με τη σπηλιά του Νταβέλη, δεν είναι κάτι περισσότερο από μύθο και τον έπλασαν κάποιοι επειδή τους άρεσε. Άλλωστε οι περίοδοι κατά τις οποίες ο ληστής πέρασε από την Πεντέλη δεν έχουν καμία σχέση με την περίοδο κατά την οποία η δούκισσα Σοφί ντε Μαρμπουά Λεμπρέν έχτιζε τα παλάτια της στην περιοχή. Να σας θυμίσω ότι σύμφωνα με τις αναφορές, ο Νταβέλης κρυβόταν εδώ καθώς είχε ανακαλύψει μία κρυφή δίοδο στο βάθος της σπηλιάς. Όπως έλεγαν, από εκεί μπορούσε να μετακινείται, φτάνοντας στο παλάτι της Ροδοδάφνης, το σημερινό Μέγαρο δουκίσσης Πλακεντίας για να συναντά την αγαπημένη του. Ο ίδιος μύθος ανέφερε ότι στο υπόγειο του παλατιού βρισκόταν μία αντίστοιχη είσοδος, η οποία αποτελούσε την πύλη επικοινωνίας με το Αρχαίο Λατομείο – σπηλιά του Νταβέλη», λέει ο Δημήτρης Στεργίου, δήμαρχος της περιοχής.
Δυστυχώς για τους λάτρεις του μεταφυσικού, οι περίφημες στοές του Νταβέλη, δεν βρέθηκαν ποτέ κατά την εξερεύνηση του σπηλαίου. Για την ακρίβεια, δεν βρέθηκε τίποτα περισσότερο από χαραγμένα σύμβολα και ζωγραφιές στους βράχους.
Αυτό που δυσαρέστησε τους περισσότερους, όμως, δεν ήταν η απουσία των κρυφών περασμάτων προς την Αθήνα, αλλά ο θησαυρός που ο θρύλος θέλει να βρίσκεται θαμμένος στο εσωτερικό της σπηλιάς.
Τίποτα μεγάλης αξίας από την… πραμάτεια του Νταβέλη δεν βρέθηκε ποτέ εκεί, με όσους προσπάθησαν να ψυχολογήσουν τον λήσταρχο να υποστηρίζουν πως ποτέ δεν θα έκρυβε κάτι που ήθελε να διαφυλάξει σε ένα μέρος σαν κι αυτό που κατά την εποχή του μόνο ερημικό δεν ήταν.
Απόκοσμοι ήχοι, παράξενα φώτα στον ουρανό, μυστηριώδεις στρόβιλοι
Από πολύ παλιά, οι ξυλοκόποι και οι μελισσοκόμοι της Πεντέλης διηγούνταν παράξενες ιστορίες: αλλόκοτες μουσικές, εμφανίσεις αγγέλων και φαντασμάτων.
Μέσα στο σπήλαιο, υπάρχουν μεγάλες ανωμαλίες στο μαγνητικό πεδίο και μια ισχυρή μυρωδιά από όζον στην είσοδο.
Φακοί αναβοσβήνουν χωρίς λόγο ή ανάβουν χωρίς μπαταρίες, τα διάφορα όργανα μετρήσεων δείχνουν… εξωφρενικά νούμερα, οι επισκέπτες της παρουσιάζουν κενά μνήμης, κρίσεις πανικού κ.ά. 
Φωτογραφία της Ομάδος Ορφέας
Σε κάποια σημεία κοντά στην σπηλιά το ποσοστό της ραδιενέργειας σε έδαφος και αέρα είναι ελαφρώς ανεβασμένο σε σχέση με το κανονικό ποσοστό, ενώ στην ίδια συγκεκριμένη περιοχή, φημολογείται ότι αν περιφέρει κάποιος μία λάμπα φθορίου υπάρχουν καλές πιθανότητες να ανάψει μόνη της!
Φωτογραφία της Ομάδος Ορφέας
Επίσης υπάρχουν μαρτυρίες περαστικών για μυστηριώδεις τοπικούς στροβίλους διαμέτρου ενός μέτρου (κόκκινου, συνήθως, χρώματος), οι οποίοι δεν δικαιολογούνται αφού συμβαίνουν ακόμα και καλοκαιρινές μέρες, ενώ εκατό μέτρα πιο πέρα υπάρχει πλήρης άπνοια.
Αρκετοί άνθρωποι στην περιοχή υποστήριξαν ότι τα βράδια έβλεπαν παράξενα κινούμενα φώτα να μπαινοβγαίνουν στη σπηλιά. Άλλοι, επίσης, είπαν ότι είδαν UFO, που πετούσαν διαρκώς πάνω από την Πεντέλη, προκαλώντας ανάμεικτες απορίες.
Μετά το 1990 η σπηλιά συνδέθηκε με μυστικιστικές τελετές (μέχρι και οι σατανιστές της Παλλήνης λέγεται ότι τη χρησιμοποιούσαν για τη μακάβρια δράση τους)
Φωτογραφία της Ομάδος Ορφέας
Οι ανωμαλίες στο μαγνητικό πεδίο στο εσωτερικό της σπηλιάς με τη μεγαλοπρεπή είσοδο είναι επιβεβαιωμένες επιστημονικά, με όσους την επισκέφτηκαν μετά τον θάνατο του διαβόητου λήσταρχου να κάνουν λόγο και για προσωρινή απώλεια μνήμης.
Την περίοδο της επταετίας, οι δικτάτορες προσπάθησαν να μετατρέψουν το αρχαίο λατομείο σε στρατηγείο. Ξεκίνησαν έτσι κάποια έργα (τσιμεντένιες κατασκευές) εξωτερικά της σπηλιάς, τα οποία όμως δεν ολοκληρώθηκαν λόγω της πτώσης της χούντας.
Ήταν στο τέλος της δεκαετίας του ’60 όταν οι κάτοικοι της Πεντέλης έκαναν λόγο για πολλά μεταφυσικά φαινόμενα, μεταξύ των οποίων απόκοσμοι ήχοι, παράξενα φώτα στον ουρανό, τοπικοί στρόβιλοι κόκκινου συνήθως χρώματος και η εμφάνιση απροσδιόριστων φιγούρων που για πολλούς δεν ήταν παρά… φαντάσματα.
Το 1977 ξεκίνησαν νέα έργα από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Έγινε προσπάθεια τα έργα αυτά να μείνουν κρυφά. Μετά όμως από ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα του «Ταχυδρόμου» στις 6/10/1977, το ΓΕΣ αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι ο στρατός είχε ξεκινήσει άκρως απόρρητα έργα στη σπηλιά του Νταβέλη! Όπως είναι φυσικό, οι φήμες άρχισαν να οργιάζουν. Ιδιαίτερα καθώς η περιοχή κηρύχθηκε στρατιωτική και φρουρούνταν.
Άρχισαν να διατυπώνονται εικασίες για το ποιος κρύβεται πραγματικά πίσω από τα έργα και τι τελικά γίνεται στην περιβόητη σπηλιά. Το ΝΑΤΟ, οι Αμερικάνοι (υπήρχε και η γειτονική βάση της Νέας Μάκρης εκείνη την εποχή), διάφορες μυστικές υπηρεσίες ήταν οι πρώτοι… στη λίστα των υπόπτων.
Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονταν ότι στην περιοχή θα κατασκευαστεί βάση πυραύλων ή κέντρο επικοινωνιών της Πολεμικής Αεροπορίας. Γιατί όμως επιλέχθηκε η συγκεκριμένη σπηλιά και πώς παρακάμφθηκαν οι αντιδράσεις των αρχαιολόγων; Πρέπει προφανώς να υπήρχε κάποιος πολύ σοβαρός λόγος για να συμβεί αυτό. Ίσως η περιοχή να έχει κάποιες ιδιότητες που την κάνουν «ξεχωριστή»…
Στη σπηλιά προκλήθηκαν πολύ μεγάλες καταστροφές και αλλοιώθηκε ο γύρω απ’ αυτήν χώρος. Το 1983 τα έργα σταμάτησαν.
Απαντήσεις σε πολλά από τα ερωτήματα για το τι έγινε όλα αυτά τα χρόνια στην περιοχή έδωσε ο ερευνητής Γιώργος Μπαλάνος, με το βιβλίο του «Το Αίνιγμα της Πεντέλης» (1982).
Τον Αύγουστο του 1990, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη στην εξουσία, οι εργασίες ξεκινούν εκ νέου! Ωστόσο, αυτή τη φορά η αντίδραση του Τύπου είναι έντονη, με πρωτοπόρο το «Έθνος», ενώ διάφοροι – σχετικοί και άσχετοι – που κατακλύζουν τον χώρο σε καθημερινή βάση, οδήγησαν τους αρμόδιους να σταματήσουν πολύ σύντομα τα έργα.
Φυσικά, από το όλο σκηνικό δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα UFO! Γράφει σχετικά ο συγγραφέας-ερευνητής Σωκράτης Αικατερινίδης το 1988:
«… Στην Πεντέλη, εκτός από συχνές εμφανίσεις (εννοεί UFO), έχουν συμβεί και άλλα παράδοξα φαινόμενα, ηλεκτρομαγνητικά, μαγνητικές δίνες και ο δρόμος με την “αρνητική βαρύτητα”. Στην ίδια περιοχή υπάρχει η σπηλιά του Νταβέλη, στην οποία συμβαίνουν πολλά παράξενα, όπως απώλεια μνήμης, λανθασμένες ενδείξεις οργάνων, αντικείμενα που δεν έπρεπε να βρίσκονται εκεί, ενώ μάρτυρας ενός περιστατικού με εμφάνιση ενός αλλόκοτου όντος, υπήρξε κορυφαίος πολιτικός, πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας και μετέπειτα αρχηγός κόμματος». (Αναφέρεται προφανώς στον αείμνηστο Ευάγγελο Αβέρωφ-Τοσίτσα.)
Ανάμεσά στα ανεξήγητα, το σκαλιστό αποτύπωμα ενός χεριού, το οποίο σύμφωνα με τους επισκέπτες του σημείου, τα τελευταία 20 – 25 χρόνια έχει κατά ανεξήγητο τρόπο αλλάξει θέση πολλές φορές.
Πριν από τέσσερα χρόνια, ο κ. Μακρυδόπουλος ερευνητής, πήρε μαζί του ένα «κουτί πνευμάτων», μια συσκευή που όπως αναφέρει του επιτρέπει να επικοινωνεί με πνεύματα μέσω ραδιοσυχνοτήτων, και μια κάμερα με υπέρυθρες και κατευθύνθηκε προς την Πεντέλη μαζί με φίλους του. Φήμες θέλουν στην περιοχή να έχουν γίνει κρυφά στρατιωτικά πειράματα το ‘70 και το ‘80. Μάλιστα, ο κ. Μακρυδόπουλος υποστηρίζει ότι τότε είχε βρει κάποια κομμάτια σίδερου.
«Από τη στιγμή που μπήκα μέσα σε αυτό το παρθένο και καθαρό μέρος, έγινα ένα με αυτό. Ημουν περιτριγυρισμένος από μια ανεξήγητη, ξένη ενέργεια… Ενιωθα μάτια πάνω μου σε κάθε μου κίνηση… Δεν μπορούσα να δω ή να ακούσω κάτι με τις πέντε μου αισθήσεις, αλλά το ήξερα», αναφέρει.
Γυρνώντας σπίτι, όπως ισχυρίζεται, το κουτί πνευμάτων επιβεβαίωσε τα vibes που είχε λάβει από τη σπηλιά. Το κουτί «έπιασε» έναν ήχο που θύμιζε αγγελική μελωδία παιδιών που έψαλαν στα αρχαία ελληνικά.
Η κάμερα, μάλιστα, αποτύπωσε φαντάσματα στο κέντρο της σπηλιάς και ένα μαύρο πλάσμα να κρύβεται στην είσοδο.«Εκεί, μπορείτε να το δείτε;» ρώτησε ο Μακρυδόπουλος όταν έδειχνε τις φωτογραφίες σε δημοσιογράφο του BBC, λίγες μέρες πριν από τη δική του επίσκεψη στη σπηλιά.
Το καταφύγιο των σατανιστών
Κατά καιρούς υπήρξαν αναφορές για μυστηριώδη φαινόμενα ή σύμβολα με μυστηριακές ιδιότητες στην περιοχή του σπηλαίου Νταβέλη. Ο χώρος ταυτίστηκε με τους σατανιστές της Παλλήνης, οι οποίοι σύμφωνα με μαρτυρίες είχαν εκεί ένα από τα καταφύγιά τους. «Μυστηριακές εκδηλώσεις, οι οποίες σε κάθε περίπτωση αποτελούν αποκύημα της φαντασίας κάποιων», όπως λέει ο Δημήτρης Στεργίου.
«Κατά την πανσέληνο του Αυγούστου συγκεντρώνονται ομάδες μυστικιστών στο σημείο. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και κατά τις υπόλοιπες πανσελήνους, όταν κάποιοι πραγματοποιούν μυστικιστικές τελετές. Η σπηλιά του Νταβέλη χρησιμεύει επίσης και για την εκπαίδευση κάποιων ατόμων στην αναρρίχηση, καθώς όπως θα δείτε υπάρχουν σε αρκετά σημεία εγκατεστημένοι κρίκοι ορειβασίας. Σε ό,τι αφορά την αναρρίχηση είναι μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα δραστηριότητα, σε ό,τι αφορά τον μυστικισμό όμως, δεν είναι παρά βεβήλωση του χώρου. Κατά διαστήματα έρχονται και σατανιστές και κρυφομυστικιστές εδώ. Οι χώροι αυτοί άλλωστε μόνο τυχαίοι δεν είναι, καθώς έχουν επιλεγεί παγκοσμίως ως σημείο αναφοράς και εκπέμπουν τη δική τους δυναμική. Το Πεντελικό έχει τη δική γεωδυναμική και δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και οι νατοϊκοί το επέλεξαν για να αποκαταστήσουν την επικοινωνία τους με το ΝΑΤΟ. Αν όμως κάποιος μεγαλοποιήσει αυτά τα φαινόμενα της γεωδυναμικής, φτάνει στο σημείο να ενεργοποιεί την τρέλα του, είτε λέγεται σατανισμός, μυστικισμός, είτε οτιδήποτε άλλο», σημειώνει ο δήμαρχος.
Ωστόσο οργή προκαλούν τα όσα αντίκρισαν εκείνοι που επισκέφθηκαν πρόσφατα το εκκλησάκι που είναι αφιερωμένο στον Άγιο Σπυρίδωνα και στον Άγιο Νικόλαο στην «σπηλιά του Νταβέλη» στην Πεντέλη.
Οι βάνδαλοι έγραψαν με σπρέι αγκυλωτούς σταυρούς αριθμούς και σύμβολα του αντίχριστου αλλά και χυδαία συνθήματα σε τοίχους και εικόνες.
Κλείνοντας αυτό το αφιέρωμα, να προσθέσουμε ότι το 1977 στο τότε ΕΙΡΤ επρόκειτο να προβληθεί μια εκπομπή για τα μυστήρια της σπηλιάς. Η εκπομπή δεν προβλήθηκε ποτέ και λίγο μετά ξεκίνησαν τα έργα που αναφέραμε.
Όπως και να ‘χει το πράγμα, φαίνεται ότι δαιμονικά φαινόμενα υπάρχουν στη σπηλιά του Νταβέλη.
https://www.youtube.com/watch?time_continue=386&v=ZgLbwbzigQ4
Πηγές:
http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=9843
https://www.apotis4stis5.com/themata-f/38821-shlia-ntaveli-penteli
https://www.mygreekheart.com/item/i-spilia-thw-pentelis-i-tou-ntaveli/
https://www.usay.gr/koinonia/apokleistiko-vandalismoi-sto-ekklisaki-sti-spilia-toy-ntaveli-foto/
http://urbanspeleology.blogspot.com/2013/04/blog-post_7.html
https://omadaorfeas.blogspot.com/2017/01/sphlaio-ntavelh.html
Facebook Comments