«Χθες η Νέα Δημοκρατία ανέδειξε στην ηγεσία της έναν Εφιάλτη»

Ανδρέας Παπανδρέου και Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Δύο μεγάλοι πολιτικοί και ιδεολογικοί αντίπαλοι που μονοπώλησαν μεγάλο κομμάτι της μεταπολίτευσης. Πρέσβευαν και ακολούθησαν τελείως αντίθετες ιδεολογίες, πολιτικές και αξίες, κυβέρνησαν δυσανάλογα διαστήματα και θα μείνουν στην ιστορία ως οι μεγάλοι πολιτικοί αντίπαλοι.

Η αντιπαλότητά τους ξεκίνησε όταν το 1961, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εξελέγη βουλευτής με το νεοσύστατο κόμμα της «Ένωσης Κέντρου» που είχε ιδρύσει ο Γεώργιος Παπανδρέου και συμμετείχε στον «Ανένδοτο αγώνα» κατά της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Το 1964, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πρωταγωνίστησε στις ενδοκομματικές διενέξεις που συγκλόνισαν την κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, ενώ το Νοέμβριο του ίδιου έτους ήρθε σε ρήξη με τον συνάδελφό του αναπληρωτή υπουργό Συντονισμού Ανδρέα Παπανδρέου, η οποία οξύνθηκε με την αμφιλεγόμενη αποκάλυψη μυστικής οργάνωσης στο στρατό (υπόθεση «Ασπίδα») και είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή απομάκρυνση από την κυβέρνηση, του Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στα γεγονότα του Ιουλίου του 1965, τα οποία έχουν τον γενικό χαρακτηρισμό Ιουλιανά ή Αποστασία και αναφέρονται στις αιτίες παραίτησης της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου στις 15 Ιουλίου 1965.

Τον Ιούλιο του 1965 o Kωνσταντίνος Μητσοτάκης διαφώνησε με το Γεώργιο Παπανδρέου για τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης στις σχέσεις πρωθυπουργού – βασιλιά («Ιουλιανά») και πρωταγωνίστησε στο σχηματισμό των βασιλικών κυβερνήσεων 1965 – 1966 (κυβερνήσεις της Αποστασίας). Στις κυβερνήσεις του Γεωργίου Αθανασιάδη – Νόβα (15 Ιουλίου – 20 Αυγούστου 1965) και Στέφανου Στεφανόπουλου (17 Σεπτεμβρίου 1965 – 22 Δεκεμβρίου 1966) συμμετείχε ως Υπουργός Συντονισμού.

Για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη η περίοδος των «Ιουλιανών» θα αποτελέσει μόνιμη πηγή επιθέσεων από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι όχι μόνο δεν θέλησε να ανατρέψει τον Γεώργιο Παπανδρέου, αλλά αντίθετα προσπάθησε ως την τελευταία στιγμή να τον αποτρέψει από τη σύγκρουση με τον βασιλιά και την παραίτηση.

Σημειώνεται πως η μέχρι τότε πολιτική παρουσία του Κ. Μητσοτάκη στην Ένωση Κέντρου ως πρωτοκλασάτου του χώρου, συνέτεινε ώστε σε αυτόν να επικεντρώνεται τότε όλο το μένος των λεγομένων «Ανδρεϊκών», των οπαδών του Ανδρέα Παπανδρέου, που αποτελούσαν μερίδα του Κέντρου την εποχή εκείνη, σε κάθε διαφορά απόψεων μεταξύ Γεωργίου και Ανδρέα Παπανδρέου, και τους οποίους ο Κ. Μητσοτάκης με μια παροιμιώδη ψυχραιμία, που σύμφωνα με κάποιο βουλευτή «έσκαγε και γάιδαρο», αντιμετώπιζε από το βήμα της Βουλής, τις φωνές και τα γιουχαΐσματά τους, ατάραχος συνεχίζοντας τον λόγο του χωρίς να επηρεάζεται από το περιβάλλον.

Για τον Ανδρέα δεν υπάρχει δίλημμα: Για τον ίδιο, ο άσπονδος πολιτικός του αντίπαλος είναι πλέον ο «Εφιάλτης της δημοκρατικής παράταξης, της ίδιας της δημοκρατίας»… Και έκτοτε αποφεύγει να του απαντά ανθρώπινα και πολιτικά, ακόμη κι όταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τον προκαλεί διαρκώς, όταν εκλέγεται και πάλι βουλευτής το 1977, ως ηγέτης τότε του Κόμματος Νεοφιλελευθέρων ή, μετά την ένταξή του στη ΝΔ, επί Κωνσταντίνου Καραμανλή, όταν τοποθετείται το 1978 υπουργός Εθικής Οικονομίας ή τέλος το 1984, όταν αναλαμβάνει την ηγεσία της «φιλελεύθερης παράταξης»…

Οι εκλογές που ανακήρυξαν τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ έγιναν 1η Σεπτεμβρίου του 1984. Την επομένη ο Ανδρέας Παπανδρέου έδινε την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου μετά τα εγκαίνια της Διεθνούς Εκθεσης Θεσαλονίκης.

Η πρώτη ερώτηση έγινε από τον αείμνηστο Γιάννη Φάτση, ο οποίος του ζήτησε ένα σχόλιο για την εκλογή νέου αρχηγού στη ΝΔ. «Αποτελεί δείγμα εκφυλισμού της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ ότι εξέλεξε για αρχηγό της έναν Εφιάλτη», απάντησε εκείνος και οι παριστάμενοι δημοσιογράφοι έμειναν εμβρόντητοι από την ένταση της επίθεσης.

Έκτοτε το ΠαΣοΚ θα αποδυθεί μετά ζήλου στην επικοινωνιακή αναβίωση της Αποστασίας του ’65 (οι ψιθυριστές μιλούν για δάκτυλο Λαλιώτη). Λίαν ενδεικτικό το σύνθημα «Απόψε πεθαίνει ο αποστάτης!» που κατακλύζει, μαζί με την καταρρακτώδη βροχή, το Ολυμπιακό Στάδιο στις 10 Μαΐου 1985, λίγο πριν από τις εκλογές της 2ας Ιουνίου. Οι προσωπικές επιθέσεις του Ανδρέα θα είναι ιδιαζόντως δριμείες.

Το Μάρτη του 1989 οι συζητήσεις στη Βουλή ήταν έντονες με τους χαρακτηρισμούς εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας και του τότε πρόεδρού της Κωνσταντίνου Μητσοτάκη προς τον Ανδρέα Παπανδρέου να είναι σκληροί.

Η συζήτηση αυτή λαμβάνει μέρος κατά την κατάθεση πρότασης μομφής, 3 μήνες πριν τις εκλογές του Ιουνίου του 1989, κατά του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου και της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατά την κατέθεση της πρότασης δυσπιστίας είπε: Ολόκληρος ο διεθνής τύπος και όλα τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα του κόσμου ασχοχλούνται με τα πρωτοφανή σκάνδαλα που πλήττουν τη χώρα μας και προβάλλουν τη διαφθορά που επικρατεί στους κόλπους της κυβερνήσεων με αποτέλεσμα να καραρρακώνεται το κύρος της χώρας και να πλήττονται καίρια τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Οι θεσμοί καταρρακώνονται, η οικονομία καταρρέει, η Δικαιοσύνη δέχεται βάναυσες επιθέσεις, η παιδεία βρίσκεται σε διάλυση, το δημόσιο χρήμα διασπαθίζεται σε διορισμούς, η παραπληροφόρηση από τα κρατικά ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα έχει ξεπεράσει κάθε όριο ενώ βρισκόμαστε τρεις μόλις μήνες πριν τις εκλογές δεν έχει κατατεθεί ακόμα εκλογικός νόμος. Η κυβέρνηση αυτή πλέον αποτελεί κίνδυνο για τη δημοκρατία και τη χώρα.

Στην απάντησή του ο Ανδρέας Παπανδρέου επέμεινε στον χαρακτηρισμό “εφιάλτης” για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη:

Ανδρέας: Την απάντηση θα την έχετε κύριε Μητσοτάκη στην επόμενη ομιλία μου

Βουλευτες της ΝΔ φωνάζουν: “Πότε; Στην τηλεόραση;”

Ανδρέας: Στην Βουλή, στην Βουλή, στην Βουλή, αυτό δεν ήταν η ομιλία μου, αυτό ήταν μια απάντηση και θα έχετε την ευκαιρία να απαντήσετε. Κύριε Μητσοτάκη να σας πω κάτι; Δεν φοβούμαι να σας ακούω, ποτέ δεν έχετε κατορθώσει να διαμορφωσετε μια λογική, έναν λόγο άρτιο, που να μην περιέχει ουσιαστικές ύβρεις αν και έχετε πάντοτε δίπλα σας ικανούς συνεργάτες, σας το έχω ξαναπεί, και όταν μιλάτε για ύβρεις, εγώ ούτε μια λέξη, ούτε μια λέξη δεν χρησιμοποιήσα σε βάρος σας.

Βουλευτής ΝΔ: Εφιάλτης

Ανδρέας: Εφιάλτης; Εφιάλτης είναι η μνήμη, η μνήμη της μεγάλης προδοσίας του 1965, είναι η μνήμη της μεγάλης προδοσίας.

Κύριε Μητσοτάκη να μιλήσετε όσο θέλετε, όσο περισσότερο ομιλείται, τόσο περισσότερο κάνετε σαφές ότι μόνον το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα έχει πρόγραμμα και λύση για τα προβλήματα της χώρας …Καληνύχτα σας

Σημείωση Χώρας: Αν ο Παπανδρέου είχε δίκιο αποκαλώντας τον Μητσοτάκη Εφιάλτη, δεν γνωρίζω. Εκείνο που γνωρίζω είναι, ότι οι γόνοι και των δύο, αποδείχθηκαν πραγματικοί εφιάλτες για τους έλληνες πολίτες…

Για το ποιος ήταν ο Εφιάλτης, τι ακριβώς έκανε και ποιο ήταν το τέλος μπορείτε να διαβάσετε στον παρακάτω σύνδεσμο: Ποιος ήταν ο Εφιάλτης και ποιο το τέλος του

Η Χώρα αντιμετωπίζει λογοκρισία στα κοινωνικά δίκτυα. Αν θέλετε να βλέπετε τις δημοσιεύσεις ο μόνος ασφαλής τρόπος είναι η εγγραφή στο site. Είναι δωρεάν.

Πηγές:

https://agonaskritis.gr/%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%B7-%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%AE-%CF%83%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%AF-%CE%BA/

https://www.dimokratiki.gr/11-09-2016/atakes-ton-politikon-sti-deth-pou-egrapsan-istoria/

https://www.protothema.gr/greece/article/683488/apeviose-o-konstadinos-mitsotakis/

https://www.iefimerida.gr/news/340658/konstantinos-mitsotakis-kai-andreas-oi-aionioi-antipaloi-mia-alli-matia-stin-epohi-toy 

https://www.tovima.gr/2013/02/25/vimagazino/oi-polles-zwes-toy-kwsta-mitsotaki/ 

προηγούμενο
επόμενο

Facebook Comments