Τά ἔρμα τά προβατάκια πότε θά συνειδητοποιήσουν ἐπιτέλους ὅτι οἱ λύκοι εἶναι, ἐδῶ καί πολύ καιρό, μέσα στό μαντρί καί ξεσαλώνουν;

Καιρό εἴχαμε νά τόν ἀκούσουμε ἐτοῦτον τόν λεβεντονιό ἀπό τήν Καλαμάτα (ὅταν λέω καιρό βέβαια, κάνα τρίμηνο ἐννοῶ, μή φανταστεῖτε τίποτε τρελά πράγματα).

Καί ἐπειδή μᾶλλον ζήλεψε τή δόξα τῶν ἄλλων λεβεντόπαιδων (ἔ, ἀρκετά τράβηξαν τά φῶτα ἀπάνω τους οἱ Ἄνθιμοι, οἱ Ἱερόθεοι καί ὁ personal ὑμνογράφος τοῦ Μαρινάκη), εἶπε νά βγεῖ χτές μέ ἄρθρο του σέ καθεστωτική φυλλάδα καί νά καυτηριάσει τό χαμηλό ποσοστό ἐμβολιασμένων φοιτητῶν στίς Θεολογικές Σχολές καί τίς Ἐκκλησιαστικές Ἀκαδημίες, χαρακτηρίζοντάς το «πρόκληση για την πανεπιστημιακή κοινότητα, την κοινωνία και την Εκκλησία, που υποδεικνύει και την αναγκαιότητα, για να μην πω την υποχρεωτικότητα, του εμβολιασμού τους».

Και ἐπαναλαμβάνοντας τά γνωστά ὑστερικά τῆς καινοφανοῦς κορωνοψευτοχασαποθεολογίας (γιά τή ζωή ὡς ὑπέρτατο δῶρο καί γιά τήν ἁμαρτία τῶν ἀπρόσεκτων…potential killers μεταδοτῶν), τόνισε ὅτι ἄν αὐτό ἰσχύει γιά ὅλους, πολύ περισσότερο ἰσχύει γιά τούς φοιτητές τῆς Θεολογίας, γιά νά καταλήξει φυσικά στή σεσημασμένη πιά ἐμβολιαστική ὑμνολογία (ἀναγκαῖος ὁ ἐμβολιασμός, ἐπειδή «αποτελεί πράξη ανθρωπιάς και αγάπης…και ἐκφράζει ένα βαθύτερο περιεχόμενο του ήθους μας ως ανθρώπων του Θεού, γιατί το εμβόλιο είναι ζωή, διατηρεί τη ζωή και διαιωνίζει τη ζωή»)!

Ἀλλά εἴπαμε: τά μαυροντυμένα καί μασκοφορεμένα κομάντα τῆς Νέας Ἐποχῆς ἔχουν ἀφηνιάσει καί δέν ἀφήνουν οὔτε στιγμή πλέον νά περνᾶ ἀνεκμετάλλευτη. Χωρίς προσχήματα, χωρίς τόν παραμικρό δισταγμό.

Ὅπως το ἔγραφα καί στό προχτεσινό μου ἄρθρο, εἶναι λές καί βρίσκονται σέ ἀγώνα δρόμου πιά, ἀσθμαίνοντες καί διαγκωνιζόμενοι, γιά τό ποιός θά ἐκφράσει τή μεγαλύτερη κακοδοξία, ποιός θά ἐκτοξεύσει τή χειρότερη βλασφημία, ποιός θά εὐαρεστήσει πιό πολύ τό σκοτεινό ἀφεντικό.

Καί καλά αὐτοί βεβαίως. Αὐτοί τή δουλειά τους κάνουνε. Κεῖνα ὅμως τά ἔρμα τά προβατάκια πότε θά τό συνειδητοποιήσουν ἐπιτέλους ὅτι οἱ λύκοι εἶναι, ἐδῶ καί πολύ καιρό, μέσα στό μαντρί καί ξεσαλώνουν; Καί ἄν μέχρι πρότινος φορούσανε προβιές καί ξεγελοῦσαν, θά συνεχίσουν νά μήν τούς βλέπουν ἀκόμη καί τώρα, πού τίς ἔχουνε πλέον πετάξει ἐντελῶς;

Νεκτάριος Δαπέργολας