«..Ακόμα και στους προτεστάντες οι οποίοι δεν αγαπούν τους αγίους και δεν πιστεύουν στην μεσιτεία τους η προστάτιδα των επιστημόνων είναι η Αγία Αικατερίνη.
Σήμερα στην εποχή μας έχουμε τεράστιο επιστημονικό πρόβλημα με αφορμή την γνωστή επιδημία. Υπάρχουν εκατοντάδες ερμηνείες και προσεγγίσεις. Αυτή που ζούμε είναι αυτή που επιβάλλει η εξουσία.
Δεν σημαίνει ότι είναι η καλύτερη, η αυθεντικότερη και η αληθινή. Είναι η αντιμετώπιση των δυνατών αλλά στην εποχή της αγίας Αικατερίνης, τελικά οι δυνατοί αποδείχθηκαν αδύναμοι μπροστά σε μια νέα κοπέλα 19 χρονών, η οποία γνώριζε και την φιλοσοφία και την νομική επιστήμη και την ρητορική και άλλες επιστήμες.
Και όμως η αγία δεν νίκησε με τον επιστημονικό και ρητορικό λόγο. Νίκησε τους φιλοσόφους με την πίστη της και την ανδρεία της.
…
Ένα λέω, έρχονται δύσκολες ώρες για όλους. Και οι δύσκολες ώρες δέλουν καλή διαχείριση, θέλουν φώτιση, θέλουν ανδρεία. Και αυτά τα είχε, η αγία Αικατερίνη. Ας ήταν γυναίκα 19 ετών ήταν ανδρεία.
Σήμερα ψάχνουμε να βρούμε ανδρείους άνδρες. Ψάχνουμε. Που να έχουν το θάρρος δηλαδή τι, όχι απλά να πουν τη γνώμη τους χωρίς να φοβούνται την όποια εξουσία του αιώνου τούτου.
Χωρίς να φοβούνται τον θάνατο. Αυτό είναι το μεγάλος μας πρόβλημα αγαπητοί μου. Ιδιαιτέρως των χριστιανών.
Ενώ ο θάνατος ενικήθηκε από τον Χριστόν και εξαιτίας αυτής την νίκης κάνουμε γιορτή που λέγεται Πάσχα και λέμε Χριστό Ανέστη εκ νεκρών θανάτων θάνατον πατήσας, εμείς συνεχίζουμε να φοβούμαστε το θάνατο. Και νομίζουμε ότι η ζωή τελειώνει με τον θάνατον.
Και ξεχνούμε ότι ο Χριστός είναι ο νικητής του θανάτου είναι ο νικητής της αμαρτίας είναι ο νικητής του διαβόλου.
Ίσως και εγώ είμαι βέβαιος για αυτό, κακώς είπα ίσως, φταίμε οι αρχιερείς και οι ιερείς που τόσα χρόνια σας εκμεταλλευόμαστε. Και δεν σας είπαμε ξεκάθαρα ρε αδελφοί εσείς που έρχεστε εκκλησία, που θεωρείστε πιστοί, ο θάνατος είναι ηττημένος. Το ζήτημα είναι ποιον θέλουμε εμείς τον νικητή που είναι ο Χριστός ή τον ηττημένο που είναι ο διάβολος, που είναι ο διάβολος που είναι η αμαρτία.
Ενώ ερχόμαστε στο σπίτι του νικητή, με το παραμικρό οι χριστιανοί κωλώνουν. Έτσι έκανε η αγία Αικατερίνηꓼ Μόλις ξεκίνησε διωγμός είπε α εγώ είμαι πλούσια πριγκίπισσα να μη χάσω τις επιστήμες μου, την ρητορική μου τέχνη, την ζωγραφική μου, την ομορφιά μου, 19 χρονών κοπέλα, ψηλή, ωραία, νύμφη περιζήτητος.
Είχε ανδρεία αγαπητοί μου και είχε ανδρεία γιατί δια της πίστεως που είχε στον νικητή του θανάτου, δεν φοβόταν τον θάνατο, γιατί ήξερε ότι μόλις πεθάνει θα πάει στην αιώνια ζωή. Εδώ είναι το θέμα. Πιστεύουμε ότι όταν πεθάνουμε θα πάμε στην αιώνια ζωήꓼ Που είναι πολύ ανώτερη και πολύ ωραιότερη και πολύ πιο χαρούμενη και με πολλές περισσότερες επιστήμες και γνώσεις και πληροφορίες από ότι έχει αυτή η ζωή.
Το πιστεύουμε αυτόꓼ Αν το πιστεύουμε δεν χρειάζεται να το λέμε και να κάνουμε τους έξυπνους. Φαίνεται από τη στάση μας απέναντι στο θάνατο, απέναντι στην αμαρτία, απέναντι στο διάβολο. Προχτές κάποιοι πατέρες δικοί μας έκαναν εξορκισμό, σε έναν δαιμονιζόμενο νέο άνθρωπο. Ξέρετε τι έλεγε το δαιμόνιο… έκανα τους παπάδες ότι ήθελα, τους φόβισα με μια αρρώστια. Κατά τα άλλα κοινωνούμε σώμα και αίμα Χριστού είς άφεση αμαρτιών και ζωή αιώνιων.
Επιτέλους αυτή η σχιζοφρένεια της πίστεως τουλάχιστον στους χριστιανούς.
Αυτοί που λένε ότι δεν πιστεύουν είναι οι πιο αυθεντικοί είναι οι πιο ειλικρινείς. Εγώ μιλώ για μας που ερχόμαστε στον οίκο του νικητή του θανάτου. Τελικά ποιον θέλουμε τον Χριστό της αγίας Αικατερίνης, ή το φόβο ή το θάνατο.
Κάθε γιορτή είναι μια πρόκληση. Το Πάσχα είναι μια δόξα για αυτόν που αγαπά τον νικητή. Για αυτόν που το δείχνει έμπρακτα ότι τον αγαπά, που δεν φοβάται, που δεν φοβάται, ούτε αρρώστιες, ούτε θάνατον, ούτε φτώχες, ούτε προσφυγές, ούτε πολέμους, ούτε σεισμούς, είτε καταποντισμούς.
Αυτά όλα είναι, όχι τιμωρίες αλλά παιδαγωγικά μέσα. Ότι δεν καταλαβαίνουμε με το καλό, έχει και άλλο τρόπο ο Θεός. Εμείς όμως έχουμε κάτι που δεν πρέπει να το χαλάσουμε, έχουμε ελεύθερο νού να διαλέξουμε τη θέλουμε, τον νικητή ή τον ηττημένο. Η αγία Αικατερίνη μας έδειξε τη ήθελε. Και την δοξάζουμε αιώνες και θα δοξάζεται αιώνες αιώνων. Οι υπόλοιποι όλοι ξεχνιούνται. Όποια θέση, όποιον πλούτο, όποια τιμή και να είχαν στην κοινωνία. Μόνο όσοι αγαπούν και επιλέγουν ελεύθερα με εμπιστοσύνη, όπως ακούσατε σήμερα στον ωραίο Απόστολο που είπε ο ψάλτης ο αριστερός. Με εμπιστοσύνη αυτό σημαίνει πίστη, να εμπιστευτώ τον Χριστό και να που πω όπου θέλεις πάρε με, θέλεις να με πάρεις στα 100 χρόνια και ας είμαι και άρρωστος και κουτσός. Θέλεις να με πάρεις αύριο για την αιώνια ζωή σου, πάρε με. Μαζί μόνο να είμαστε, Χριστέ μου, εγώ θέλω να είμαι με το νικητή.
Αυτό νίκησε άπαξ και δια παντός, μια φορά, για πάντα και για όλους. Εμείς πρέπει να διαλέξουμε. Και προσέξετε τι σας λέω. Ήρθε η εποχή της επιλογής. Και διαλέγουμε και όποιον διαλέγουμε, θα μας διαλέξει…»
Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὴ Θεία Λειτουργία τῆς ἑορτῆς τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης τῆς μεγαλομάρτυρος, ποὺ τελέσθηκε στὸν ὁμώνυμο πανηγυρίζοντα ναὸ τῆς κοινότητος Βυζακιᾶς τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (25.11.2021).
Ψάλλει ὁ πρωτοψάλτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου κ. Μάριος Ἀντωνίου.
Η Χώρα αντιμετωπίζει λογοκρισία στα κοινωνικά δίκτυα. Αν θέλετε να βλέπετε τις δημοσιεύσεις ο μόνος ασφαλής τρόπος είναι η εγγραφή στο site. Είναι δωρεάν.
Facebook Comments