Δεν εκπλαγήκαμε καθόλου όταν ο γνωστός τηλε-γιατρός /τηλε-αστέρας καθηγητής Πνευμονολογίας Θ. Βασιλακόπουλος επετέθη εκ νέου στους μη εμβολιασμένους συμπολίτες/συμπατριώτες του. Στο καινούργιο του παραλήρημα εξέφρασε κάποιες απορίες και εγώ ως καλός Σαμαρείτης μπήκα στη διαδικασία να τις απαντήσω, γιατί κανένας δεν πρέπει να τελεί εν απορία.
«Δεν μπορώ να κατανοήσω πως γίνεται ένα υγειονομικός να μένει 7 μήνες απλήρωτος. Ακόμα και εγώ που δεν είμαι φτωχός δεν μπορώ να μείνω 7 μήνες χωρίς μισθό και να συντηρήσω την οικογένειά μου. Ένας άνθρωπος που δουλεύει στο σύστημα υγείας και παίρνει 1200 ευρώ πως αντέχει για να κάνει το καπρίτσιο δόξας που έχει στο μυαλό του να μένει απλήρωτος. Από κάπου αλλού έχουν χρήματα και επιβιώνουν. Υπάρχει κρυμμένος πλούτος.
Όπως και ένα συνταξιούχος που παίρνει 600 ευρώ σύνταξη μπορεί να δίνει 100 ευρώ πρόστιμο, δηλαδή το 15% της σύνταξής του. Δεν το κατανοώ. Δεν κατανοώ αυτή την άνεση των Ελλήνων να αντέχουνε αυτές τις οικονομικές επιβαρύνσεις μόνο και μόνο για το καπρίτσιο τους», είπε μεταξύ άλλων ο κος Καθηγητής.
Σε πρώτη φάση να τονίσω ότι προσωπικά δεν δύναμαι να αποδεχτώ ότι ένας Πανεπιστημιακός δεν «μπορεί να κατανοήσει». Ας το προσπεράσω, όμως, γιατί αντιλαμβάνομαι ότι εν τη ρύμη του λόγου λέμε πράγματα που δεν ισχύουν, απλά για να συμπληρώσουμε μία πρόταση ή να διευκολύνουμε τη διατύπωση του συλλογισμού μας.
Και επειδή εγώ «κατανοώ» κι ας μην είμαι Πανεπιστημιακός, θα ήθελα να μου επιτρέψει η εξοχότητά του να κάνω την παρέμβασή μου:
-Ένας υγειονομικός (κι ένας οποιοσδήποτε αγωνιζόμενος) μπορεί να αντέξει χωρίς μισθό. Ξεχάσατε, κε Βασιλακόπουλε, τους Μεσολογγίτες που ήταν κλεισμένοι τόσον καιρό στο Μεσολόγγι και έφταναν στο σημείο να τρώνε ποντίκια; Η πείνα τους δεν τους απέτρεψε από την ηρωική έξοδο. Παρέμειναν μέχρι τέλους πιστοί σε αυτό που πίστευαν, αντιστάθηκαν σε όλους τους πειρασμούς που σαν άλλες σειρήνες τους καλούσαν να παραδοθούν, διατήρησαν ακέραιη την αξιοπρέπειά τους. Και παρέμειναν …ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.
-Στην κοινωνία μας (ό,τι απέμεινε από αυτήν , βέβαια) υπάρχει ακόμα κάτι που ονομάζεται αλληλεγγύη. Έτσι αντέχουν οι υγειονομικοί, έτσι θα αντέξουν και όσοι ακολουθήσουν το παράδειγμά τους.
-Δεν υπάρχει κανένα «καπρίτσιο δόξας». Υπάρχει αγώνας για την προάσπιση της Ιατρικής Δεοντολογίας και του Κώδικα της Νυρεμβέργης την οποία σε κανονικές συνθήκες και εσείς έπρεπε να προασπιζόσαστε και να μην μιλάτε για υποχρεωτικούς εμβολιασμούς που είμαι σίγουρη ότι γνωρίζετε ότι απαγορεύτηκαν από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και εξής. Μην μου πείτε ότι δεν κατανοείτε το γιατί έγινε αυτό! Μην μου πείτε ότι ξεχάσατε ότι κάποιοι συνάδελφοί σας τότε (όρα Μέγκελε) έκαναν πειράματα και ήταν υπεύθυνοι για φρικαλεότητες;
-Αυτό το «καπρίτσιο δόξας» αποτελεί παράλληλα και αγώνα για την προάσπιση του άρθρου 2 του Συντάγματος, είναι δηλαδή «αγώνας για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια» και συνακόλουθα «για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία». Τώρα, αν εσείς θεωρείτε όλους τους αγώνες που έχουν δοθεί κατά καιρούς ανά τον κόσμο «καπρίτσιο», δικό σας θέμα. Άλλωστε, από τα «καπρίτσια» κάποιων συνανθρώπων μας έχετε λάβει το δικαίωμα να παρευρίσκεστε καθημερινά σε ένα τηλεοπτικό χώρο και να διατυπώνετε ελεύθερα τη γνώμη σας, υβρίζοντας και τρομοκρατώντας.
-Οι αγωνιστές που σε όλες τις ιστορικές περιόδους ήταν μπροστάρηδες του αγώνα ήταν πάντα λίγοι. Και από αυτούς τους λίγους (πολλές φορές και από έναν μόνο) αφυπνίζονταν τα πλήθη. Έτσι και τώρα! Άλλωστε, αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα ηχηρό 10%,όπως πολύ γλαφυρά τόνισε η συνάδελφός σας Πανεπιστημιακός, η καθηγήτρια Δεοντολογίας και Ηθικής του Πανεπιστημίου Western’s Huron University College στον Καναδά, Julie Ponesse, που αρνήθηκε να νομιμοποιήσει «την κοινοτοπία του κακού» και υπέβαλε την παραίτησή της.
-Όσο για την δόξα, αυτή είμαι σίγουρη ότι οι υγειονομικοί και όσοι αγωνίζονται στο πλάι τους σας την παραχωρούν. Αυτή ας αποτελεί δικό σας χαρακτηριστικό. Δοξάζεστε κάθε μέρα απειλώντας, ειρωνευόμενος και αποδεικνύοντας ότι το πτυχίο δεν αποτέλεσε ποτέ απόδειξη της ηθικής συγκρότησης ενός ατόμου, όσα αξιώματα και αν κατέχει αυτό. Τώρα βέβαια τι θα γράψει ο ιστορικός του μέλλοντος για εσάς και τι για τους αγωνιζόμενους …θα το δούνε οι επόμενες γενιές. Αλλά επειδή έχετε παιδιά, λάβετε υπόψη ότι οφείλετε για αυτά και μόνο να φροντίσετε την υστεροφημία σας….
Κε Βασιλακόπουλε, ελπίζω να σας κάλυψα με τις απαντήσεις μου. Αν έχετε άλλες απορίες, εγώ είμαι εδώ. Μην ανησυχείτε. Θα φροντίζω να σας διαφωτίζω…..
Ένας πολίτης που λύνει απορίες….
Η Χώρα αντιμετωπίζει λογοκρισία στα κοινωνικά δίκτυα. Αν θέλετε να βλέπετε τις δημοσιεύσεις ο μόνος ασφαλής τρόπος είναι η εγγραφή στο site. Είναι δωρεάν.
Πηγή: Μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας στη σελίδα μας
Facebook Comments