Την Κυριακή της Πεντηκοστής γιορτάζουμε την εμφάνιση του Αγίου Πνεύματος στους μαθητές του Χριστού (με μορφή φωτιάς, σαν φλόγες πάνω στα κεφάλια τους), πενήντα μέρες μετά την ανάστασή Του και δέκα μέρες μετά την ανάληψή Του, δηλ. την αναχώρησή Του για τον ουρανό.
Τότε οι απόστολοι – οι μαθητές του Χριστού – κατανόησαν για πρώτη φορά εντελώς την αποστολή του Χριστού και έπαψαν να φοβούνται, ώστε αντί να κρύβονται βγήκαν στους δρόμους και διακήρυξαν την ανάσταση του δασκάλου τους.
Η εορτή αυτή αντιστοιχεί με την επίσης μεγάλη ετήσια εορτή των Ιουδαίων η οποία στις Εβραϊκές Γραφές (Παλαιά Διαθήκη) αποκαλείται Γιορτή του Θερισμού ή Γιορτή των Εβδομάδων. (Έξοδος 23:16· 34:22) η οποία ήταν καθαρά γεωργική εορτή με τελείως διαφορετικό περιεχόμενο.
Η τήρηση της λάβαινε χώρα την πεντηκοστή ημέρα μετά τις 16 Νισάν του Ιουδαϊκού ημερολογίου, την ημέρα κατά την οποία η κεφαλή κάθε οικογένειας προσέφερε στον Θεό ένα δεμάτι κριθάρι, που υποδήλωνε την επιθυμία για ειρηνική σχέση μαζί Του. (Λευιτικό 23:15, 16)
Οι προσφορές για αυτή τη γεωργική γιορτή γίνονταν μέσω του ιερατείου αρχικά στην Σκηνή της Μαρτυρίας, ενώ αργότερα στον Ναό στην Ιερουσαλήμ.
Στα Ιεροσόλυμα, ήταν μαζεμένοι για την γιορτή των Εβδομάδων, άνθρωποι από πολλούς λαούς: «Πάρθοι και Μήδοι και Ελαμίτες, και οι κατοικούντες τη Μεσοποταμία, την Ιουδαία και την Καππαδοκία, τον Πόντο και τη Μικρά Ασία, τη Φρυγία και την Παμφυλία, την Αίγυπτο και τα μέρη της Λιβύης, Ρωμαίοι, Κρήτες και Άραβες». Ο καθένας απ’ αυτούς άκουγε το κήρυγμα των αποστόλων στη δική του γλώσσα.
Τη μέρα εκείνη πίστεψαν στο Χριστό και βαφτίστηκαν τρεις χιλιάδες άνθρωποι και είναι οι πρώτοι χριστιανοί στην Ιστορία. Γι’ αυτό η Πεντηκοστή ονομάζεται «γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας».
Η «Πεντηκοστή» άρχισε να γιορτάζεται από τους αποστολικούς χρόνους είτε στο ναό των Ιεροσολύμων μαζί με τους Ιουδαίους (Πράξεις κ’16), είτε χωριστά.
Σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς Πατέρες και συγγραφείς του β’ μισού του 4ου αιώνα γίνεται λόγος περί του εορτασμού από τους αποστολικούς χρόνους όπου κατά την εορτή αυτή γινόταν και η βάπτιση των κατηχουμένων όπου και για το λόγον αυτό συνεχίζεται και ψάλλεται ο τρισάγιος ύμνος: «Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε…».
Τη Δευτέρα μετά την Πεντηκοστή γιορτάζουμε το Άγιο Πνεύμα, επειδή την Κυριακή πρωταγωνιστεί το Άγιο Πνεύμα στα γεγονότα. Το Άγιο Πνεύμα είναι ένα Τρίτο Πρόσωπο, διαφορετικό από τον Πατέρα Θεό και τον Υιό (το Χριστό), αλλά ομοούσιο με Αυτούς, που «εκπορεύεται από τον Πατέρα» (δηλ. παίρνει τη ζωή Του, «γεννιέται» από το Θεό Πατέρα*) και μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό είναι η Αγία Τριάδα, ο Τριαδικός Θεός.
* Η εκπόρευση δεν είναι γέννηση, αλλιώς το Άγιο Πνεύμα θα ήταν κι Αυτό Υιός. Δεν ξέρουμε πώς «εκπορεύεται» το Άγιο Πνεύμα από τον Πατέρα. Η φράση αναφέρεται από το Χριστό στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο, κεφ. 15, στίχ. 26.
Το Άγιο Πνεύμα δεν έχει μορφή περιστεριού και κακώς ζωγραφίζεται έτσι πολλές φορές. Μόνο στη βάφτιση του Χριστού από τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο εμφανίστηκε σαν περιστέρι και σ” αυτή την εικόνα σωστά απεικονίζεται έτσι.
Στην κανονική ορθόδοξη εικόνα της Αγίας Τριάδας, και τα τρία πρόσωπα (Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα) ζωγραφίζονται συμβολικά σαν νέοι άντρες με ουράνια φτερά (σαν άγγελοι). Η εικόνα αυτή προέρχεται από την εμφάνιση της Αγίας Τριάδας στον Αβραάμ, στην Παλαιά Διαθήκη (Γένεσις, κεφ. 18).
Τα γεγονότα της Πεντηκοστής και οι περιπέτειες των πρώτων χριστιανών αναφέρονται στην Καινή Διαθήκη, μετά τα ευαγγέλια, σ’ ένα βιβλίο που λέγεται «Πράξεις των αποστόλων» και το έγραψε ο ευαγγελιστής Λουκάς, ο ίδιος που έγραψε το κατά Λουκάν ευαγγέλιο. Αν έχετε Καινή Διαθήκη στο σπίτι σας, ψάξτε να το βρείτε.
Είναι ένα σπουδαίο βιβλίο, που λέει και πολλά για το πώς είναι οι πραγματικοί χριστιανοί…
Πηγές :
http://www.dogma.gr/diafora/ti-giortazoume-tin-pentikosti/31856/
Facebook Comments