Ομιλία για τους Αγίους Ανάργυρους, π. Γερβάσιος

Αγαπητοί μου αδελφοί, χρόνια πολλά και ευλογημένα. Οι άγιοι Ανάργυροι τους οποίους γιορτάζει σήμερα η εκκλησία μας και ιδιαιτέρως η Ενορία μας ας τους ευχαριστήσουμε για μια άλλη φορά που μας αξίωσαν να είμαστε και σήμερα στη ζωή και πάλι να τους γιορτάσουμε με κάθε ευλάβεια δόξα, τιμή και προσκύνηση .

Οι Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός, έζησαν την εποχή που αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο Καρίνος.

Ήταν γιατροί στο. επάγγελμα και παρείχαν τις υπηρεσίες τους και τις ιάσεις σε όσους είχαν ανάγκη από θεραπείες.

Ως αντάλλαγμα δεν έπαιρναν χρήματα, αλλά το. Μόνο που ζητούσαν από τους ασθενείς τους ήταν να πιστέψουν στον Χριστό. Αυτή ήταν και γι’ αυτούς η μεγαλύτερη και η πιο. πλουσιοπάροχη ανταμοιβή.

Γι’ αυτό λοιπόν και τα δύο αυτά αδέρφια, ο Κοσμάς και ο Δαμιανός, ονομάστηκαν Ανάργυροι, δηλαδή άνθρωποί χωρίς αργύρια, άνθρωποι που δεν απαιτούσαν χρήματα και εξασκούσαν την Ιατρική δωρεάν.

Με την δωρεάν εξάσκηση της ιατρικής όμως οι Άγιοι Ανάργυροι, .δεν γιάτρευαν μόνο. το. σώμα των ασθενών τους αλλά και την ψυχή τους.

Γιατί με την θεραπεία τους δίδασκαν στους ειδωλολάτρες ασθενείς τους και για τον Χριστό.

Και αυτό σίγουρα είναι και το. πιο σπουδαίο. Γιατί το να σωθεί κανείς μόνο σωματικά, δεν λέει τίποτα, μια και το. φθαρτό σώμα του ανθρώπου οπωσδήποτε κάποια στιγμή θα χαθεί.

Δεν συμβαίνει όμως το. ίδιο και με την άφθαρτη ψυχή. Αυτό έπραξαν και οι δύο Άγιοι μέσω της ιατρικής τέχνης, με το. να φέρουν τους ασθενείς τους σε επαφή με τον Χριστό, και να τους οδηγήσουν έτσι στην αιώνια σωτηρία.

Σαν άνθρωποι οι δύο Άγιοι ήταν καρποί μίας Αγίας Μητέρας, της οποίας το όνομα ήταν Θεοδότη.

Μια γυναίκα πραγματικά δοσμένη στον Θεό, οποία δεν δίστασε να δώσει στον Θεό, εκτός από τον ίδιο της τον εαυτό και τα δύο. της παιδιά.

Σαν έμεινε χήρα, ανέλαβε μόνη της την διαπαιδαγώγηση των παιδιών της, τα οδήγησε στην αρετή, και όχι απλώς τα χειραγώγησε στον Χριστό, αλλά του τα προσέφερε ολοκληρωτικά και με ευχαρίστηση.

Μία μητέρα που θα μπορούσε σίγουρα να αποτελέσει λαμπρό παράδειγμα για τις περισσότερες σημερινές μητέρες, που κάνουν όλα τα όνειρα για τα παιδιά τους, πλην όμως δεν ενδιαφέρονται για την πνευματική τους προκοπή, και αναλώνονται μόνο στις βιοτικές μέριμνες.

Πέρα όμως από καρποί της Αγίας μητέρας τους οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός ήταν καρποί και της Θείας Χάριτος.

Μαζί με την μόρφωση τους είχαν δείξει ιδιαίτερη φροντίδα και στην καλλιέργεια της αρετής τους. Ήταν μορφωμένοι αλλά και ενάρετοι. Τι όμορφος συνδυασμός!

Αρετή και επιστήμη.

Δυστυχώς όμως στις μέρες μας, παρά το γεγονός ότι η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την καλλιέργεια της μορφώσεως, δεν συνοδεύεται η καλλιέργεια αυτή από την αρετή και την αγιότητα.

Οι αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν «Πάσα επιστήμη χωριζόμενη αρετής, πανουργία, ου σοφία φαίνεται»

Πανουργία και όχι σοφία αποκαλούσαν την αρετή οι αρχαίοι μας σοφοί την επιστήμη που δεν συνοδεύεται από την αρετή.

Πράγματι όταν δεν υπάρχει αυτός ο συνδυασμός αρετής και επιστήμης, δεν υπάρχουν στον άνθρωπο και οι σωστές ισορροπίες, με αποτέλεσμα μεγάλοι επιστήμονες με πολλούς τίτλους σπουδών, να καταντούν επικίνδυνοι.

Φανταστείτε έναν άνθρωπο με υπερτροφικό μυαλό, αλλά ατροφική καρδιά.

Άλλωστε η ανθρωπότητα ποτέ δεν κινδύνεψε από αγράμματους ή ολιγογράμματους ανθρώπους.

Κινδύνεψε από σπουδαγμένους, αλλά παράλληλα άθεους και παράφρονες ανθρώπους. Όπως έλεγε και ο Κοσμάς ο Αιτωλός «κινδυνεύουμε από τα άθεα γράμματα».

Τι τεράστιο επίτευγμα ήταν η πυρηνική ενέργεια, και πόσα προβλήματα θα έλυνε αν την χρησιμοποιούσαμε σωστά.

Όμως στο Ναγκασάκι και στην Χιροσίμα, κάποιοι μορφωμένοι αλλά καθόλου ενάρετοι άνθρωποι, με πολλές περγαμηνές και πτυχία, χρησιμοποίησαν το επιστημονικό αυτό επίτευγμα της πυρηνική; ενέργειας, ρίχνοντας .ατομικές βόμβες και αφαιρώντας αμέτρητες ζωές.

Ή πόσοι άλλοι επιστήμονες στις μέρες. μας παραγκωνίζουν τον Θεό, και προσπαθούν να επέμβουν στην φύση του ανθρώπου, είτε με τις εκτρώσεις είτε με τις κλωνοποιήσεις, και το μόνο που καταφέρνουν είναι να δημιουργούν ολοένα και νέα προβλήματα.

Οι δύο Ανάργυροι όμως κατάφεραν να συνδυάσουν την μόρφωση τους με την αρετή.

Ζούσαν στην γη, αλλά παράλληλα ήταν ουρανοπολίτες, κάτι σαν επίγειοι άγγελοι.

Είχαν το χάρισμα να θεραπεύουν τους ασθενείς τους, αλλά παράλληλα είχαν αποκτήσει το χάρισμα αυτό επειδή ήταν ταπεινοί.

Όπως ακριβώς αγαπητοί μου αδελφοί, ένας φοιτητής αποκτά το πτυχίο του με πολλή μελέτη και πολύ κόπο, έτσι ακριβώς και οι άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός, απέκτησαν το χάρισμα των ιάσεων με την ταπείνωση και τον ενάρετο βίο τους.

Αν ανάμεσα σε χιλιάδες γιατρούς, βρεθεί ένας, ο οποίος θα ανακαλύψει ας πούμε το φάρμακο του καρκίνου, σίγουρα θα τον θεωρούσαμε ως τον καλύτερο και θα τον ευγνωμονούσαμε όλοι, ιδιαίτερα αυτοί που πάσχουν από την επάρατη αυτή νόσο.

Ποια όμως είναι η χειρότερη μορφή καρκίνου; Ποιος είναι ο χειρότερος και ο πιο κακοήθης όγκος, ο οποίος κάνει μετάσταση σε όλο το σώμα αλλά και στην ψυχή;

Αυτός ο καρκίνο; αγαπητοί μου αδελφοί είναι η αμαρτία.

Στην παράκληση προς την Παναγία μας αναφέρεται σε μία ωδή «από των πολλών μου αμαρτιών, ασθενεί το σώμα, ασθενεί μου και ψυχή».

Καίει τον άνθρωπο η αμαρτία και σωματικά και ψυχικά. Έρχεται όμως ο μεγαλύτερος γιατρός όλων των εποχών, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, γίνεται άνθρωπος, σταυρώνεται για μας, και πάνω στο Σταυρό συνδυάζονται η σοφία και η αγάπη του Θεού, και κατασκευάζουν το φάρμακο για το μεγάλο αυτό καρκίνωμα που λέγεται αμαρτία.

Και το φάρμακο αυτό δεν είναι άλλο αγαπητοί αδελφοί από το σώμα και το αίμα του Κυρίου μας, μέτοχοι του οποίου πρόκειται να γίνουμε σε λίγα λεπτά.

Γι’ αυτό και επισημαίνεται και τονίζεται η συχνή προσέλευση στο Άγιο Ποτήριο, το φάρμακο που μας καθαρίζει από την πιο μεγάλη και πιο οδυνηρή ασθένεια, την αμαρτία.

Όπως λοιπόν οι φοιτητές της ιατρικής, αφού ολοκληρώσουν τις σπουδές τους πρέπει να ακολουθήσουν κάποιο γιατρό για να αποκτήσουν την ειδικότητά τους, έτσι οι δύο Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός διάλεξαν να ειδικευτούν κοντά στον μεγάλο γιατρό Ιησού Χριστό.

Και μάλιστα διάλεξαν και την καλύτερη ειδικότητα: το χάρισμα των ιάσεων. Είχαν ειδικό χάρισμα οι Άγιοι Ανάργυροι. Είχαν και έχουν. Είναι πηγή ιαμάτων και ιατροί για κάθε αρρώστια.

Και το ιατρείο τους δεν έχει ώρες επισκεπτηρίου, αλλά είναι ανοιχτό κάθε στιγμή, αρκεί κανείς να τους επικαλεστεί με την προσευχή και τον ενάρετο βίο.

Έχουν γίνει πολλά θαύματα, πολλοί έχουν θεραπευθεί, και πολλοί που προσέτρεξαν στην χάρη τους βρήκαν παρηγοριά.

Θα πει όμως κάποιος «Μα καλά, σήμερα πως και δεν γίνονται θαύματα;» Ποιο όμως είναι μεγαλύτερο θαύμα: να γίνει καλά κάποιος καρκινοπαθής, ή να μετανοήσει-κάποιος αμαρτωλός;

Το πρώτο είναι σίγουρα πιο εντυπωσιακό. Το δεύτερο όμως είναι πιο σπουδαίο. Το σώμα, ακόμα και αν θεραπευθεί από κάποια ασθένεια, όπως και να ‘χει κάποια στιγμή θα πεθάνει γιατί είναι φθαρτό.

Αν όμως μία ψυχή θεραπευθεί από τα πάθη της, λυτρωθεί μέσω της σταυρικής θυσίας από το μεγαλύτερο καρκίνωμα που είναι η αμαρτία, τότε πορεύεται αμέριμνη προ, την αιωνιότητα. μια και είναι άφθαρτη και ζει αιώνια.

Τα δύο λοιπόν αυτά αδέλφια, που την μνήμη τους εορτάζουμε σήμερα, έθεσαν ως σκοπό της ζωής τους, να θεραπεύουν τις ψυχές των ανθρώπων από τις ασθένειες της ψυχή; που είναι τα πάθη μας.

Ποια είναι όμως η αιτία που τα πάθη φωλιάζουν μέσα μας; Τι διάγνωση θα έδιναν οι Άγιοι Ανάργυροι; Πρωταρχική αιτία των παθών δεν είναι τα συναισθήματα ή οι επιθυμία; μας, αλλά η άγνοια του Θεού.

Όταν αγνοούμε τον Θεό, τότε σκοτίζεται ο νους μας και προσαρμόζεται έτσι στις αισθήσεις. Και όταν υποταχθεί ο νους μας στις αισθήσεις, ακολουθεί και η υποταγή των υπολοίπων ψυχικών μας δυνάμεων.

Έτσι δικαιολογείται και η απόλυτη προσήλωση μας σε πράγματα παροδικά και μάταια, όπως ο πλούτος και η δόξα, μια και αγνοούμε τελείως τον Θεό και το θέλημα Του.

Και στην περίπτωση αυτή, τόσο κακό κάνουν τα πάθη στην ψυχή του ανθρώπου, που καταλήγουν να γίνονται δεύτερη φύση του, και έτσι απομακρύνονται πάρα πολύ δύσκολα.

Γι’ αυτό λοιπόν και οι Άγιοι Ανάργυροι, δεν στάθηκαν μόνο στην θεραπεία των διαφόρων σωματικών νοσημάτων των ασθενών τους, αλλά επέμεναν και μάλιστα έδιναν μεγαλύτερη σημασία στην θεραπεία των ψυχικών ασθενειών τους, τα πάθη τους.

Με λίγα λόγια ήθελαν να καταπολεμήσουν κάθε είδους μολυσμό της ψυχής των ασθενών τους. Πρόκειται για έναν μολυσμό που διαστρέφει και αλλοιώνει τον άνθρωπο ως πρόσωπο και υπόσταση.

Σίγουρα όμως είναι δυνατή η καταπολέμηση του μολυσμού αυτού, αν οδηγηθούμε στην άρνηση του ατομικού μας θελήματος και προσηλωθούμε στο θέλημα του Θεού.

Θα πρέπει λοιπόν να μην αγνοούμε τον Θεό και το θέλημα Του.

Ο Όσος Ισαάκ ο Σύρος, ένας μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας μας, παρομοιάζει τα πάθη των ανθρώπων σαν σκυλιά που συχνάζουν σε κρεοπωλεία.

Με μια φωνή, φεύγουν αμέσως. Αν όμως παραμεληθούν, τότε ορμούν σαν λυσσασμένα λιοντάρια.

Αυτή λοιπόν την «συνταγή» συνιστούν οι Άγιοι Ανάργυροι στους ασθενείς τους, ώστε να μπορέσουν να απαλλαχτούν από κάθε παραφθορά της ψυχικής τους υγείας και να μπορούν έτσι να οικοδομούν την εν Χριστώ ζωή.

Αγαπητοί μου Αδελφοί

Στην σημερινή εποχή λοιπόν, την εποχή του «πάρε» και όχι του «δώσε», ας μιμηθούμε τους Αγίους Αναργύρους, που προσέφεραν τον εαυτό τους στην υπηρεσία του Κυρίου μας και προσέφεραν την ιατρική τους τέχνη δωρεάν στους ασθενείς τους, να προστρέχουμε στην χάρη τους ζητώντας να μας θεραπεύσουν από κάθε είδους σωματική αρρώστια, αλλά κυρίως να τους ζητάμε συνεχώς να μας θεραπεύουν από τα καρκινώματα της ψυχής μας, έτσι ώστε να γίνουμε άξιοι της Βασιλείας των Ουρανών.

Αρχ. ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΙΤΗΣ

Πηγή : http://www.inpp.gr/index.php/anakoinoseis/omilies-anakoinoseis/34-layout-controls

προηγούμενο
επόμενο

Facebook Comments