Βρίσκεται 17 χιλιόμετρα από την Κόνιτσα στη συμβολή του Αωού και του Σαραντάπορου σε μια κατάφυτη περιοχή και μόλις 300 μέτρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα, στην ομώνυμη μονή.
Πρόκειται για μνημείο της Ορθοδοξίας, σε απόσταση λίγων εκατοντάδων μέτρων από τα σύνορα με την Αλβανία, στην περιοχή της Κόνιτσας, στέκει επί 13 αιώνες ακλόνητος μάρτυρας της ιστορίας του, το Μοναστήρι της Μολυβδοσκέπαστης, που είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου.
Λέγεται Μολυβδοσκέπαστη διότι ολόκληρη η στέγη του Ι. Ναού ήταν σκεπασμένη με φύλλα μολυβιού. Το μολύβι το πήραν οι Τούρκοι κάνοντάς το βόλια και έμεινε έκτοτε η ονομασία χωρίς σήμερα να είναι σκεπασμένη με μολύβι. Από το 1300 μ.Χ. λειτουργούσε και ως σχολή χειρογράφων. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας ήταν το κρυφό σχολειό της περιοχής.
Η τελευταία φορά που ανακαινίσθηκε η μονή ήταν το έτος 1522 αφού υπήρχαν φθορές από λεηλασίες. Όμως ακόμα και τον 20ο αιώνα υπέστη πολλές λεηλασίες από τους Ιταλούς καθώς και από φωτιά που έβαλαν οι Γερμανοί στα κελιά των μοναχών.
Χιλιάδες προσκυνητές, όλο τον χρόνο και ειδικά τον Δεκαπενταύγουστο, συρρέουν εκεί για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και να προσευχηθούν κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας, την παραμονή, μέσα σε ένα ιερό και ήρεμο περιβάλλον.
Τα τάματα στην αγία εικόνα της Παναγίας είναι αμέτρητα, ενώ μοναχοί, κάτοικοι της Κόνιτσας, αλλά και προσκυνητές, κάνουν λόγο για θαύματα, ειδικά για άτεκνα ζευγάρια που ζήτησαν παιδί από τη Θεοτόκο.
«Όταν μπαίνεις στο καθολικό, νιώθεις μία ακαθόριστη ενέργεια, ειδικά μόλις σταθείς για να κάνεις έναν σταυρό μπροστά στη θαυματουργή εικόνα» λένε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ επισκέπτες της μονής. Ιστορικές πηγές αναφέρουν θαύματα της Παναγίας, μεταξύ των οποίων ένα γεγονός που είχε συγκλονίσει την περιοχή.
Όταν κάποιος Τούρκος άρπαξε την εικόνα από το καθολικό και τη μετέφερε στο σπίτι του, εκείνο τυλίχτηκε στις φλόγες και καταστράφηκε, όμως η Παναγία έμεινε ανέπαφη και επέστρεψε στη μονή.
Το συγκρότημα του μοναστηριού έχει όψη φρουριακή και βρίσκεται μέσα σε ένα καταπράσινο φυσικό περιβάλλον, σε απόσταση 17 χιλιομέτρων από την Κόνιτσα, στους πρόποδες του όρους Νεμέστρικα, στη συμβολή των ποταμών Αώου και Σαραντάπορου, δίπλα στη γραμμή των συνόρων.
Το καθολικό της μονής είναι βυζαντινού ρυθμού με τρούλο, ξυλόγλυπτο τέμπλο και αγιογραφίες. Στο παρελθόν, το καθολικό της μονής υπήρξε «μολυβοσκέπαστο», τη στέγη κάλυπταν φύλλα από μολύβι, τα οποία χρησιμοποίησαν οι Έλληνες για να φτιάξουν βόλια και να πολεμήσουν τους Τούρκους.
Η Μονή είναι βασιλική, γιατί σύμφωνα με την παράδοση της περιοχής κτίστηκε από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Πωγωνάτο, όταν επέστρεφε από εκστρατεία στην Σικελία το 671-672 μ.Χ., ενώ επτά αιώνες αργότερα ανακαινίστηκε από τον Ανδρόνικο Παλαιολόγο. Μάλιστα, τοιχογραφίες που απεικονίζουν τους δύο αυτοκράτορες σώζονται στη δυτική πλευρά του νάρθηκα. Επίσης, η μονή χαρακτηρίζεται και σταυροπηγιακή, καθώς υπαγόταν στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης.
Από τον 12ο έως και τον 17ο αιώνα, το μοναστήρι ήταν έδρα της άλλοτε αρχιεπισκοπής Πωγωνιάνης, ενώ από τον 14ο αιώνα λειτούργησε εκεί σχολή χειρογράφων, όπου ιεροδιδάσκαλοι δίδασκαν σε κληρικούς και λαϊκούς. Σπουδαία ήταν η συμβολή της μονής επί Τουρκοκρατίας. Μάλιστα, πολλοί ιστορικοί την αναφέρουν ως «Σχολή του Γένους».
Κατά τη γερμανική κατοχή, το μοναστηριακό συγκρότημα βομβαρδίστηκε, τον Ιούλιο του 1943, καταστράφηκαν τα κελιά και η τραπεζαρία, ενώ οι ναζί στη συνέχεια λεηλάτησαν το καθολικό. Τις τελευταίες δεκαετίες, η Μολυβδοσκέπαστη είναι ενεργό ανδρικό μοναστήρι.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου, που τιμάται στις 15 Αυγούστου, σε όλες της περιοχές, από τα Τζουμέρκα μέχρι το Πωγώνι, το Ζαγόρι και τη Μουργκάνα, αποτελεί την πιο μεγάλη, ίσως, γιορτή για τους Ηπειρώτες, γιατί παραδοσιακά συνδέεται και με τον ερχομό των ξενιτεμένων στα χωριά τους, με το αντάμωμα για τη γιορτή της Παναγίας.
Ο μεγαλύτερος θησαυρός της Ι. Μονής είναι η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας. Είναι η πρώτη εικόνα του Μοναστηριού, η οποία έχει την προέλευσή της από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Πωγωνάτο. Τα θαύματα της Παναγίας της Μολυβδοσκέπαστης είναι πολλά. Ανάμεσα στα γνωστά και άγνωστα θαύματα που γίνονται συνέχεια, είναι πολλές οι αναφορές για άτεκνα ζευγάρια που απόκτησαν παιδιά μετά από τάμα και βέβαια το αποδίδουν στη χάρη της Παναγίας.
Πηγές:
Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου, Πηγή : http://paraklisi.blogspot.gr/2014/12/blog-post_377.html?spref=fb
Facebook Comments