Πριν από 30 χρόνια περίπου είχαμε επισκεφτεί το μοναστήρι της Παναγίας Μαλεβής. Ξεκινήσαμε από την Λάρισα και ψάχναμε να το βρούμε και το βρήκαμε στις μια μετά τα μεσάνυχτα. Χτυπήσαμε τη πόρτα ωστόσο άργησαν να έρθουν και τελικά με χίλια παρακάλια ή τότε ηγουμένη μας άνοιξε και μας έβαλε σε ένα κελί.
Το βράδυ την ώρα που κοιμόμασταν, είδα κάτι το οποίο δεν το ξέχασα μέχρι και σήμερα…. Μία μαυροφόρα, ήρθε με χάιδεψε στο κεφάλι και μου είπε κοιτάζοντας προς την μικρή μου αδερφή «να την προσέχεις την αδερφούλα σου, θα έρθει η μέρα που θα καταλάβεις το γιατί».
Λειτουργία το πρωί δεν έγινε γιατί αρρώστησε ο παππάς και δεν ήρθε αλλά πήγαμε να προσκυνήσουμε την Παναγία μας μέσα στον ναό. Από την οροφή κρεμόταν καντήλια.
Μετά από λίγο αφού πήραμε Άγιο Μύρο, τα καντήλια άρχισαν να κουνιούνται όλα μαζί και η γερόντισσα άρχισε να ψέλνει την παράκληση στην Παναγία. Όταν τελείωσε πήγαμε για καφέ στο αρχονταρίκι και όταν φεύγαμε ή ηγουμένη μας έδωσε τρείς εικόνες της Παναγίας, μία για μένα και από μία για τις αδερφές μου.
Μετά από χρόνια Οκτώβριος μήνας, όπως ήμασταν στην Εκκλησία και ο ιερέας είχε βγει με τα Άγια, η αδερφούλα μου έπεσε κάτω λιπόθυμη. Εγώ τότε ήμουν μέσα στο Ιερό και βοηθούσα τον ιερέα.
Αφού τελειώσαμε με τον πάτερ, βγήκα και εγώ έξω να δω τι έγινε και μετά από ώρα αφού η αδελφή μου συνήλθε, πήγαμε στο σπίτι και την βάλαμε να κοιμηθεί.
Καθόμουνα δίπλα της όταν ξύπνησε και μας είπε ότι είδε ένα όνειρο ότι ήρθε ένας παππούς στα άσπρα ντυμένος και της είπε «κάποτε θα σε πάρω εσένα». Τότε μου κόπηκαν τα πόδια, θυμήθηκα τα λόγια της μοναχής που μάλλον ήταν η Παναγία μας.
Λίγους μήνες μετά, το Μάρτη εγώ και η αδερφούλα μου θελήσαμε να πάμε στην εκδρομή στη Θεσσαλονίκη που διοργάνωνε το σχολείο μας. Οι γονείς μας αποφάσισαν να αφήσουν μόνο την αδελφή μου να πάει μιας και δεν είχαμε τα απαραίτητα χρήματα για να πάμε και οι δύο.
Το πρωί, όταν ήταν να φύγει ήρθε στα δωμάτια μας και μας φίλησε ενώ κοιμόμαστε. Τότε η μάνα μας είπε «πρώτη φορά μας χαιρέτισε, Παναγία μου δεν θα ξαναδώ το κορίτσι μου» και άρχισε να κλαίει.
Το βράδυ κατά της 22:30 μας πήρανε τηλέφωνο και μας είπανε ότι ένα αυτοκίνητο παρέσυρε και χτύπησε την αδερφούλα μου έξω από το Πλαταμώνα. Η αδερφούλα μου ήταν 14 χρονών όταν πέθανε.
Μετά από μερικούς μήνες κοιτώντας τις εικόνες που μας είχε δώσει ή ηγουμένη είδα ότι η εικόνα της Παναγίας που είχε δώσει στην αδελφή μου είχε τρία χέρια. Τότε θυμήθηκα όλη την ιστορία και έκλαψα πολύ εκείνο το βράδυ.
Εύχομαι εκεί πάνω που είναι η αδελφή μου, να πρεσβεύει για όλους μας και να αξιωθώ να δω ξανά τη Παναγία μας
Δημήτρης
Πηγή: μήνυμα αναγνώστη της σελίδας μας
Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου χωρίς την έγγραφη συμφωνία της διαχείρισης της Χώρας Του Αχωρήτου
Facebook Comments