Χαρακτηριστικά θαύματα που έχουν γίνει στον Γέροντα είναι τα εξής:
Ήδη από τότε που ήταν μωρό παιδί, αβάπτιστο ακόμα, τον σκέπαζε η χάρις του Θεού, γιατί ενώ ήταν βαρειά άρρωστος και αναγκάστηκαν να επισπεύσουν την βάπτιση, έκπληκτος ο ιερέας που τον βάπτιζε, είδε στην κολυμβήθρα να σχηματίζεται ένας σταυρός και τότε το ερμήνευσε ότι η το παιδί τελικά θα πεθάνει η θα είναι εκλεκτός του Θεού.
Από εκεί και πέρα, σ’ όλη τη ζωή του έχει πάμπολλες μαρτυρίες και σωρεία θαυμάτων που πιστοποιούν ότι ο π. Νεκτάριος είναι πράγματι ο εκλεκτός του Θεού.
Τον Απρίλιο του 1948 ήταν η πρώτη φορά που ο π. Νεκτάριος ως λαϊκός, μικρό παιδί ακόμα 17 ετών, έφτασε με λαχτάρα στην Αίγινα για να προσκυνήσει τον τάφο του Αγίου Νεκταρίου.
Μπορεί ο ‘Αγιος να μην είχε επίσημα ανακηρυχθεί, αλλά τι σημασία είχε αυτό, αφού στις συνειδήσεις όλων είχε καταξιωθεί ως Άγιος και πλήθος κόσμου συνέρρεε στην Αίγινα, στο μοναστήρι του, για να τον προσκυνήσουν.
Μετά από θερμή παράκληση του νεαρού τότε Βασιλείου, του π. Νεκταρίου δηλαδή, ο Άγιος του εμφανίστηκε και μάλιστα στην ερώτησή του αν θα γίνει ιερέας, όπως το ποθούσε, άκουσε την φωνή του Αγίου από τον τάφο που του απαντούσε ότι και ιερέας θα γίνει και το όνομά του θα πάρει.
Τα θαύματα όμως δεν σταματούν εδώ.
Βλέπει σε όραμα ο π. Νεκτάριος τον Απρίλιο του 1948, ότι στην άκρη του ναού της Αγίας Βαρβάρας στο Αιγάλεω θα πρέπει να πάει να σκάψει για να βρει την εικόνα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης των Ισαποστόλων.
Και πράγματι ο Γέροντας έσκαψε εκεί που του υπέδειξε ο ‘Αγιος Κωνσταντίνος και, ω! του θαύματος!
βρήκε την εικόνα, όπως μαρτυρούν και τα δημοσιεύματα του τύπου εκείνης της εποχής.
Λίγο αργότερα, σε ηλικία 20 ετών, μόνασε στην Ιερά Μονή Αγίου Μελετίου στην Κιθαιρώνα, όπου εκάρη μοναχός και πήρε το όνομα Νεκτάριος.
Κατόπιν χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος και έτσι ρασοφόρος πια, πήγε για να προσκυνήσει και πάλι στην Αίγινα τον προστάτη Αγιό του ,για να τον ευχαριστήσει για την μεγάλη δωρεά που του έκανε.
Όταν το 1965 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο, η κατάστασή του ήταν κρίσιμη, μα ο ‘Αγιος Νεκτάριος, ο θαυματουργός, του χάρισε την ίαση.
Μόλις ανάρρωσε, διορίστηκε στο Λαύριο.
Βλέπει και πάλι τον ‘Αγιο Νεκτάριο στον ύπνο του, ο οποίος του ζητά να του κτίσει στην Καμάριζα Λαυρίου το σπίτι του και του υποσχέθηκε να τον βοηθήσει.
Όσο κι αν μας φαίνεται περίεργο βλέποντας τώρα να ορθώνεται μπροστά μας το περικαλλέστατο και μεγαλοπρεπές προσκύνημα του Αγίου Νεκταρίου στην Καμάριζα, είναι αλήθεια ότι ξεκίνησε με τα χρήματα που ο π. Νεκτάριος εξοικονόμησε, πουλώντας τον επιστήθιο σταυρό του.
Αυτό λοιπόν το προσκύνημα που με τόσο κόπο και τόσες θυσίες χτίστηκε, έγινε η πνευματική κυψέλη, όπου χιλιάδες ψυχές βρίσκουν παρηγοριά, ψυχική ξεκούραση, πνευματική ανάταση, σωματική ίαση και όλα αυτά χάρις στον στυλοβάτη όλου αυτού του έργου, τον π. Νεκτάριο Βιτάλη.»
«Στο προσκύνημα του Αγίου Νεκταρίου στην Καμάριζα Λαυρίου συρρέουν πλήθος πονεμένων, που προστρέχουν στο Γέροντα Νεκτάριο, ο οποίος μεσιτεύει ανύστακτα στο θαυματουργό ‘Αγιο Νεκτάριο, εφαρμόζοντας την τόσο αγαπημένη του ευαγγελική ρήση “δεύτε προς με πάντες οι πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς”.
Το 1980 ο σεπτός γέρων είχε μια συγκλονιστική συνομιλία με τον ‘Αγιο Νεκτάριο, κατά την διάρκεια της οποίας θεραπεύθηκε από ανίατη ασθένεια.
Μαστιζόταν από μια πολύ επικίνδυνη μορφή καρκίνου. Οι πόνοι ήταν αφόρητοι. Ο θάνατος ήταν πολύ κοντά.
Την 26η Μαρτίου 1980 βρισκόταν στο ναό, μαζί με μία αγιογράφο και τη νεωκόρο του προσκυνήματος.
Τότε μπήκε στο ναό ένας γέροντας μετρίου αναστήματος, με αραιά μαλλιά και κάτασπρα γένεια.
Τους συστήθηκε με το όνομα Αναστάσιος!
Αυτό δεν ήταν άλλο, από το κοσμικό όνομα του Αγίου Νεκταρίου.
Ξεκίνησε ν’ ασπάζεται με πολύ δέος τα λείψανα των Αγίων προσπερνώντας αδιάφορος όσα ήταν του Αγίου Νεκταρίου.
Ο π. Νεκτάριος του μίλησε για τον καρκίνο και ο ‘Αγιος τον διαβεβαίωσε για την ίασή του.
Έμεινε εμβρόντητος, όταν συνειδητοποίησε την παρουσία του Αγίου.
Λίγους μήνες αργότερα, ο γενικός Διευθυντής του Αγίου Σάββα έκπληκτος γνωμάτευσε την απουσία του καρκίνου. Στην Καμάριζα οι καμπάνες διατυμπανούσαν περίτρανα το χαρμόσυνο μήνυμα του θαύματος.
Αλλά και πολλοί άνθρωποι, έτυχαν της θαυματουργικής επεμβάσεως του Αγίου Νεκταρίου, είτε σε ασθένειες, είτε σε δύσκολες περιστάσεις, ύστερα από τις θερμές προσευχές και ικεσίες του εκλεκτού σκεύους του Θεού, π. Νεκταρίου Βιτάλη.
Στις 21 Οκτωβρίου 1992 ο Μητροπολίτης Μεσογαίας, κ. Αγαθόνικος, ετέλεσε τα θυρανοίξια της ανδρώας Κοινοβιακής Μονής του Αγίου Αθανασίου, της οποίας ηγείται ο γέροντας.
Ακολούθησε και η ενθρόνισή του, ως Μεγάλου Καθηγουμένου.
Ανήμερα Μεγάλης Παρασκευής ο Γέροντας και κατά την ακολουθία της Αποκαθήλωσης ένιωσε αδιαθεσία και μέσα σε λίγα λεπτά έχασε την επαφή με τον περιβάλλον. Έσπευσαν γιατροί από το πλήθος των προσκυνητών και διαπίστωσαν ότι έχει πεθάνει. Πανικόβλητοι οι διακονητές του παρήγγειλαν το φέρετρο και ειδοποιήθηκαν Ιερείς για να τον ντύσουν. Ωστόσο λίγο αργότερα ανένηψε και τους διηγήθηκε μια συγκλονιστική εμπειρία.
Πριν από λίγα χρόνια είδε μέσα στο εκκλησάκι μια μαυροφορεμένη γυναίκα να προσεύχεται γονατιστή στην εικόνα του Χριστού.
Οταν την πλησίασε και της είπε ότι την περιμένει για να κλείσει τον ναό, η γυναίκα απάντησε: «Προσεύχομαι στην εικόνα του Υιού μου για την Ελλάδα, γιατί θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση»!
Στο βιβλίο του Γεώργιου Μελιτινού με τίτλο Γέροντας Νεκτάριος θα διαβάσετε πολλά θαύματα που έκανε ο ίδος με την προσευχή του αλλά και να περιγράφει ότι παίρνει πληροφορία από το Θεό για το κάθε πρόβλημα στο οποίο του ζητούσαν βοήθεια
Όσοι από τούς χριστιανούς γνώρισαν τον π. Νεκτάριο και αξιώθηκαν να πάρουν την ευχή του, νοιώθουν το μεγαλείο της ψυχής του που εκπέμπει η φωτεινή ματιά του.
Ένα φωτεινό παράδειγμα ενός ανθρώπου που βαδίζει στα χνάρια εκείνων των ψυχών που ευηρέστησαν τον Κύριο και απέκτησαν παρρησία ήδη από τούτη την ζωή.
Ένας φάρος που ακούραστα εκπέμπει το φως του σε όλους μας που παλεύουμε με τα μανιασμένα κύματα της εποχής μας.»
Οι πιστοί που τον επισκέπτονταν μιλούσαν για έναν άγιο που ζει και κινείται ανάμεσά τους, αλλά ο ίδιος τους απέτρεπε να το λένε.
«Δεν ξέρω πότε θα με πάρει ο Κύριος, αλλά αφήνω την ευχή της ιεροσύνης μου, ούτως ώστε να μας δώσει τον θείο φωτισμό με τα ουράνια μεγαλεία. Η Χάρις του Θεού να είναι κοντά σας» είχε πει σε ανύποπτο χρόνο και είχε προετοιμάσει προσωπικά τον τάφο του κάτω από το καμπαναριό του προσκυνήματος που ανέγειρε.
Ηλικιωμένοι που είχαν την τύχη να γνωρίσουν τον γέροντα Νεκτάριο αλλά και νέοι του χωριού μιλούν με δάκρυα στα μάτια για έναν πραγματικό άγιο, που με τα θαύματά του αγαπήθηκε όσο κανείς άλλος στο Λαύριο.
«Τα μισά σπίτια και κτίσματα που βλέπεις γύρω σου τα έφτιαξε αυτός. Ηρθε στην Καμάριζα το 1960 και έβαλε σκοπό να χτίσει ορθόδοξη εκκλησία. Το ’65 αρρώστησε βαριά και είδε όραμα ότι πρέπει να συνεχίσει την αποπεράτωση του ναού. Το ’85 έπαθε καρκίνο στο στομάχι και στον ύπνο τον επισκέφτηκε ο άγιος της Αίγινας, που του είπε πως πρώτα θα φτιάξει την εκκλησία και μετά θα “φύγει”» λέει στην «Espresso» ο κ. Αντώνης, ο οποίος μας δείχνει τη σορό του πατέρα Νεκτάριου και επισημαίνει ότι είναι ακόμα ζεστή.
Συντετριμμένη από την απώλεια του προστάτη της είναι και η κυρία Καλλιόπη, η οποία έπασχε πριν από πολλά χρόνια από μια σοβαρή ασθένεια και σώθηκε από θαύμα του γέροντα.
«Οι γιατροί έλεγαν ότι δεν θα ζήσω. Ηρθε και με βρήκε στο νοσοκομείο και μου είπε πως θα τα καταφέρω. Ολο το βράδυ προσευχόταν μπροστά από μια εικόνα της Παναγίας και είπε ότι, αν ζήσω, θα τη βάλει στην εκκλησία. Τα κατάφερα και η εικόνα είναι από τότε στον Αγιο Νεκτάριο» τονίζει η κυρία Καλλιόπη για τον δικό της άγιο, ο οποίος θα ταφεί πλάι στην εκκλησία, κοντά στους ανθρώπους που τον λάτρεψαν.
Επιμέλεια Κειμένου Χώρα Του Αχωρήτου
Πηγές:
https://www.larisanew.gr/website/γέροντας-νεκτάριος-βιτάλης-εν-ζωη-από/
http://tostavroydaki.blogspot.com/2018/02/blog-post_8.html, ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΒΑΡΔΆΚΑΣ, από ένα παλαιότερο άρθρο «ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ Συγγραφέας : Μόνικας μοναχής»,
Πηγή: http://www.espressonews.gr/cover-story/2018/02/169256/deos-gia-ton-geronta-poy-evlepe-mellon, ΚώσταΣ Στάμου
Facebook Comments