Ἤμουν ἔγκυος στό ἔνατο (9ο) παιδί μας, στό τέλος τοῦ ὀγδόου μήνα, ὅταν ἀνεβήκαμε στό Μοναστήρι νά ἐξομολογηθοῦμε καί νά πάρουμε τήν εὐλογία τοῦ γέροντος Ἰακώβου.
Τόν τελευταῖο καιρό ἕνας πολύ ἔντονος πειρασμός δειλίας γιά τή γέννα εἶχε κατακυριεύσει τήν ψυχή μου. Τοῦ φανέρωσα τόν πειρασμό μου καί ἐκεῖνος, χωρίς νά προσπαθήσει νά ἀλλάξει μέ νουθεσίες τό λογισμό μου, εἶπε μόνο δυό κουβέντες, ἀλλά μέ τόση παρρησία, πού ἐντυπώθηκαν μέσα μου καί, μέ τή Χάρη πού πλούσια ἀνέβλυζε, πῆραν τελείως τόν πειρασμό μου.
«Πρεσβυτέρα μου, μή στεναχωρεῖσαι· μόλις ξεκινήσουν οἱ πρῶτοι πόνοι, θά μέ πάρεις τηλέφωνο, κι ἐγώ θά πάω στόν παπποῦ (στόν ὅσιο Δαυΐδ) καί θά τοῦ πῶ: “Παπποῦ, ἡ πρεσβυτέρα εἶναι κουρασμένη, μήν κάθεσαι ἐκεῖ, τρέξε καί βάλε τά δυό σου χέρια (κι ἔκανε παράλληλα τήν ἀντίστοιχη κίνηση) καί βγάλε τό μωρό”»!
Ἔφυγα πετώντας.
Ἔφτασε ἡ ὥρα τῆς γέννας. Ξεκίνησαν τά προειδοποιητικά συμπτώματα. Εἰδοποίησα τό Γέροντα καί πῆγα στό μαιευτήριο.
Σέ λίγη ὥρα ἔνιωσα ἕναν δυνατότερο πόνο, βούρκωσαν τά μάτια μου καί παραπονέθηκα νοερῶς στόν Γέροντα, λέγοντάς του ὅτι δέν πρέπει νά μέ ξεχάσει, γιατί μοῦ τό ὑποσχέθηκε.
Καί τό θαῦμα τοῦ Θεοῦ, μέ τήν εὐχή τοῦ πατρός Ἰακώβου καί μέ τά χέρια τοῦ Ὁσίου Δαυΐδ, πραγματοποιήθηκε σέ μένα τήν ἀνάξια, ἄν κι ἔδειξα ὀλιγοπιστία καί ἀνυπομονησία.
Εἶχα ὄντως τήν αἴσθηση ὅτι τελείως ἀπρόσμενα (καί γιά τόν ἴδιο τό γιατρό) κάποια χέρια ἔβγαλαν τό μωρό μου.
Ὅταν πέρασαν οἱ σαράντα ἡμέρες καί πήγαμε νά μᾶς διαβάσει τήν εὐχή τοῦ σαραντισμοῦ, ἡ πρώτη του κουβέντα ἦταν: «Δέν ἦλθε ὁ παππούς, δέν ἔβαλε τά δυό του χέρια, πρεσβυτέρα μου;»!
Μαρτυρία Ὑπερπολύτεκνης πρεσβυτέρας Μαρίας Ἰωάννου Χατζηθανάση, μέ 9 παιδιά.
Πηγή: «Ὁ Γέρων Ἰάκωβος (Διηγήσεις–Νουθεσίες–Μαρτυρίες)», ἐκδ. «Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη», Θεσ/νίκη 2017, σελ. 208–209. Πρόκειται γιά ἕνα ἐξαιρετικό καί πολύ ὠφέλιμο βιβλίο, τό ὁποῖο συνιστοῦμε θερμά. Γιά παραγγελίες: τηλ. Θεσ/νίκης 2310.552.207, Ἀθήνας 210.69.30.355, e-mail: sales@enromiosini.gr
Πηγή: http://pefip.gr/wp-content/uploads/2018/11/%CF%84.-160-web.pdf
Facebook Comments