Η έσχατη λύση είναι το διαζύγιο, αλλά πολύ συχνά είναι και η μόνη λύση.
Για τα παιδιά τις περισσότερες φορές η ανακοίνωση ενός επικείμενου διαζυγίου δεν είναι η καλύτερη είδηση.
Ο Στέλιος Μαντούδης αναπτυξιακός εργοθεραπευτής επισημαίνει ότι δυο σημαντικοί παράγοντες είναι η ηλικία των παιδιών και η ατμόσφαιρα των οικογενειακών σχέσεων τον τελευταίο χρόνο μέσα και έξω από το σπίτι.
Τι προηγείται συνήθως ενός χωρισμού
Συνήθως πριν το ζευγάρι φθάσει στο διαζύγιο περνάει μία περίοδο έντονης διαμάχης, διαπληκτισμών, επίρριψης ευθυνών και προσβολών εκατέρωθεν. Η ηρεμία του σπιτιού διαταράσσεται, η ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρισμένη και το παιδί σιωπηλός παρατηρητής που βιώνει τη μεγαλύτερη ανασφάλεια.
Συνήθως κανένα παιδί δεν επιθυμεί να χωρίσουν οι γονείς του
Σπάνια ένα παιδί να είναι σύμφωνο σε ένα διαζύγιο. Ακόμα κι αν δεν έχουν διαδραματιστεί άσχημες σκηνές μπροστά του, ωστόσο το παιδί κάθε ηλικίας- και το νήπιο- διαισθάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά.
Η περίοδος που το παιδί νιώθει να έρχεται ο χωρισμός είναι η πιο κρίσιμη γιατί τότε είναι που αρχίζει να νιώθει ανασφάλεια και απειλή.
Οι γονείς θα πρέπει να πλησιάσουν το παιδί μαζί και να του ανακοινώσουν την απόφαση τους.
Το βεβαιώνουν ότι είναι κοινή απόφαση και από τους δυο, ακόμα κι αν δεν είναι έτσι.
Το ενημερώνουν πότε θα γίνει αυτό και με ποιο τρόπο. Όλα τα στάδια, ποιος θα φύγει, που θα πάει.
Το ενημερώνουν για τις αλλαγές που θα ακολουθήσουν, ποιος θα μείνει με ποιον.
Αν θα μετακομίσει, σε ποιο σπίτι θα μένει τις περισσότερες μέρες, κάθε πότε θα βλέπει τον άλλο γονιό.
Οτιδήποτε καινούριο που θα πρέπει ν’ αποδεχθεί, ότι στο εξής θα έχει δύο σπίτια!
Πότε θα βλέπει τους συγγενείς του και αν αλλάξει γειτονιά πότε θα βλέπει τους φίλους του.
Σε κάθε περίπτωση η μετάβαση στη νέα κατάσταση δε θα είναι ούτε απλή ούτε εύκολη.
Τα παιδιά δε θέλουν να έχουν χωρισμένους γονείς. Τους γνώρισαν μαζί, τους αγάπησαν μαζί, θέλουν να τους βλέπουν μαζί στο ίδιο σπίτι. Αυτό είναι και ο ορισμός της οικογένειας.
Μολονότι κάθε παιδί το αποδέχεται αφού είναι τετελεσμένο και μονόδρομος υπάρχουν αντιδράσεις.
Σύμφωνα με τον κύριο Μαντούδη, τα παιδιά δέχονται ένα χωρισμό σταδιακά, ενώ με το πέρασμα του χρόνου αρχίζουν να το συνειδητοποιούν και να βγάζουν τις αντιδράσεις.
Δε θέλουν να πάνε να επισκεφτούν το γονέα που δεν είναι στο σπίτι, αντιδρούν άσχημα όταν τους βάζεις όρια, συγκρίνουν τους γονείς μεταξύ τους,, ο μπαμπάς μου κάνει τα χατίρια εσύ είσαι κακιά, και πολλά άλλα. Δυστυχώς αυτά είναι τα απλά προβλήματα που φέρνει ένας χωρισμός.
Σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις τα γεγονότα μπορεί να είναι ακόμα πιο δύσκολα και εκεί συχνά χρειάζεται η συζήτηση με ένα ειδικό πρώτα για τους γονείς και μετά ίσως για το παιδί.
Ένα χωρισμός μπορεί να είναι η αιτία για προβλήματα συμπεριφοράς, μαθησιακές δυσκολίες, αγχώδεις διαταραχές, νυχτερινή ενούρηση, άγχος, φοβίες και πολλά άλλα.
Η γνώμη του ειδικού
Να το σκεφτείτε καλά πριν πάρετε την απόφαση να χωρίσετε. Ένας χωρισμός δεν είναι ανώδυνος για κανένα.
Στέλιος Μαντούδης
Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής
Επιστημονικά Υπεύθυνος των Αναπτυξιακών Κέντρων Mandou
www.mandou.gr
Facebook Comments