Τι έλεγε ο Άγιος Παΐσιος για τις πυρκαγιές

«Μετά τη μεγάλη φωτιά του καλοκαιριού στο Άγιον Όρος, είχα πάει να δω το γέροντα.

Ήταν «θυμωμένος» και φώναζε.

«Σκαμπίλι από την Παναγία ήταν. Άρχισε την πρώτη μέρα της νηστείας και τελείωσε την τελευταία (με το παλιό εορτολόγιο που γιορτάζει το Όρος).

Λέγανε ότι θα σβήσει πιο μπροστά, γιατί δε φυσούσε και όμως έσβησε την τελευταία μέρα κι ας είχε αέρα.

Λες και την οδηγούσε ένα χέρι, πήγαινε γύρω – γύρω από ‘κει που δεν την περιμένανε και παρέκαμπτε τις ζώνες ασφαλείας.

Κάηκαν τα δάση! Κάηκε το κοσμικό φρόνημα;»

*Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Πατήρ Παϊσιος μου είπε» του Αθανάσιου Ρακοβαλή

– Γέροντα, όταν συμβαίνει λ.χ. μία θεομηνία και είναι ακροχολία Θεού, αν προσευχηθούν οι δίκαιοι, δεν εισακούονται;–

 Ξέρεις τί γίνεται; Δεν είναι ότι έχει μετάνοια ο κόσμος, όποτε εισακούονται από τον Θεό οι δίκαιοι. Άλλο είναι όταν παροργίζουμε τον Θεό και το αναγνωρίζουμε, τότε λυπάται ο Θεός και μας βοηθάει. Αλλά, όταν δεν αναγνωρίζει κανείς ότι παροργίζει τον Θεό και συνεχίζει το τυπικό του, τότε πώς να ακούσει ο Θεός τις προσευχές των δικαίων;

Πρέπει να καταλάβει ότι σφάλλει, για να τον συγχωρήσει ο Θεός. Μετά, βλέπετε, οι πνευματικοί άνθρωποι, αν κάνουν κάποιο αβλεψία, δεν έχουν ελαφρυντικά. «Υπέρ των ημετέρων αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων», λέει μία ευχή . Για τον καημένο τον κόσμο τα σφάλματα είναι «αγνοήματα», ενώ για τους πνευματικούς ανθρώπους είναι «αμαρτήματα».

Γι’ αυτό, αν γίνει κάποιο αμάρτημα από πνευματικούς ανθρώπους, είναι βαρύ. Οι κοσμικοί έχουν ελαφρυντικά.

Φέτος τον Δεκαπενταύγουστο που επίασε φωτιά στο Άγιον Όρος, ήταν κάτι φοβερό! Έφθασαν όλοι οι ειδικοί, αλλά κανείς δεν μπορούσε να κάνει τίποτε. Όλοι παρακολουθούσαν την φωτιά. Και μερικοί έλεγαν: «Γιατί η Μητρόθεος δεν την σβήνει;».

Φθάνουμε σε σημείο να βλασφημούμε το όνομα του Θεού. Μετά από έξι ημέρες επίασε πάλι φωτιά σε άλλο σημείο, αλλά επίασε βροχή και την έσβησε παραχρήμα. Δεν καταλαβαίνουν, πώς αυτή η φωτιά έσβησε και η άλλη δεν έσβηνε;

Ορισμένοι, χωρίς να γνωρίζουν τους πνευματικούς νόμους που λειτουργούν, προσεύχονται με πόνο, αλλά δεν εισακούονται, επειδή είναι πια θυμός Θεού. Ορισμένοι πάλι δεν προσεύχονται, δεν κάνουν ούτε ένα κομποσχοίνι, διατί συμφωνούν με την δικαία μήνις του Θεού, που σκοπό έχη να συνετίση τους ανθρώπους.

Ο Θεός να φωτίσει περισσότερο εμάς τους μοναχούς, διότι οι περισσότεροι είμαστε μωρές παρθένες και τα λυχνάρια μας έχουν νερό με λίγο λάδι στο άφτρα. Οι κοσμικοί περιμένουν από εμάς να τους φωτίσουμε τον δρόμο, για να μη σκοντάφτουν!

Να παρακαλούμε να στρόβιλος ο Θεός μετάνοια στον κόσμο, για να αποφύγουμε την δικαία μήνις του Θεού. Η μέλλουσα χόλος του Θεού δεν μπορεί ν’ αντιμετωπισθει διαφορετικά παρά μόνο με μετάνοια και τήρηση των εντολών Του.

Πηγές:

https://www.iellada.gr/thriskeia/anatrihiastika-osa-elege-o-gerontas-paisios-gia-tis-pyrkagies

https://paisios.gr/gerontas-paisios/profhteies/o-theos-kai-h-metanoia-kivotos-noe-kataklysmos/

προηγούμενο
επόμενο

Facebook Comments