Απεβίωσε την Τρίτη 28 Ιουλίου 2020 σε ηλικία 76 ετών, ο Αιγύπτιος γιατρός Mohamed Mashaly.
Ο εκούσια φτωχός (“δεν είμαι επιλεκτικός με αυτό που τρώω. Αρκεί ένα falafel σάντουιτς. Δεν μου αρέσουν τα ρούχα. Η γυναίκα μου είναι πλούσια και άνετη”…) “γιατρός των φτωχών” αποφοίτησε από τη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίουτου Καΐρου το 1967 με επαίνους.
Για πάνω από μισό αιώνα εργαζόταν καθημερινά δέκα ώρες φροντίζοντας τους ασθενείς του, Κόπτες Χριστιανούς και Μουσουλμάνους. Στους φτωχότερους χωρίς καν πληρωμή, ενώ πολλές φορές έδινε και τα χρήματα για την φαρμακευτική αγωγή τους.
Χρέωνε όσους μπορούσαν το… αστρονομικό ποσό των 5 αιγυπτιακών λιρών, που αντιστοιχούσε σε 0,30 δολαρια ΗΠΑ, σύφωνα με σχετικό ρεπορτάζ στην Arab News. Το μεγαλύτερο ποσό που εισέπραξε για αμοιβή του από οικονομικά άνετους ήταν ένα δολάριο, αναφέρει το ρεπορτάζ άλλων μέσων.
Αυτοκίνητο δεν είχε ποτέ. Περπατούσε από το σπίτι στο ιατρείο παρά τα 80 του χρόνια. Αγωνίστηκε να σπουδάσει τα παιδιά του (σπούδασαν μηχανικοί) και αυτά του αδερφού του, όμως ποτέ δεν καταπάτησε τις αρχές του, δίνοντας προτεραιότητα στο να βγάλει χρήματα.
Κάθε μέρα δεκάδες ασθενείς περίμεναν έξω απ’ το ταπεινό ιατρείο του. Κρατικοί θεσμοί στην Αίγυπτο τον είχαν βραβεύσει πολλάκις για την προσφορά του, ενώ αφιερώματα για την προσφορά του εχουν φιλοξενηθεί από την αιγυπτιακή τηλεόραση.
Λέγεται πως όταν ένας πλούσιος από χώρα του Κόλπου έμαθε γι’αυτόν, του έδωσε ένα σημαντικό ποσό και ένα αυτοκίνητο. Όταν επέστρεψε στην Αίγυπτο, διαπίστωσε ότι ο Mohamed είχε πουλήσει το αυτοκίνητο για να βοηθήσεις φτωχούς ασθενείς του κι είχε δώσει όλα τα χρήματα για να αγοράσει μηχανήματα εξετάσεων και αναλυτές.
”Μετά την αποφοίτηση ανακάλυψα ότι ο πατέρας μου θυσίασε όλη του τη ζωή για να με κάνει γιατρό. Υποσχέθηκα λοιπόν στον Θεό να μην πάρω δεκάρα από τους φτωχούς και να ζήσω μια ζωή υπηρετώντας τον γείτονά μου σε όποια κουλτούρα ή θρησκεία ανήκει”, είχε πει ο Mohamed Mashaly.
Ο Μασάλι σε μια συνέντευξή του είχε αποκαλύψει τον λόγο που αποφάσισε να μην εισπράττει αμοιβή από τους άπορους και φτωχούς της χώρας του: «Ένα παιδάκι που έπασχε από διαβήτη ήρθε με την μητέρα του στο ιατρείο κλαίγοντας. Έπρεπε να αρχίσει ενέσεις ινσουλίνης. Η μητέρα, με δάκρυα, με ενημέρωσε πως αν αγόραζε τις ενέσεις ινσουλίνης δεν θα είχε χρήματα για να προμηθευτεί φαγητό. Είχε μόνο χρήματα για ψωμί και φαλάφελ».
Το αγόρι λίγες μέρες μετά αυτοκτόνησε, αφήνοντας ένα σημείωμα στη μητέρα του που εξηγούσε ότι δεν ήθελε να είναι βάρος για την οικογένεια και τα αδέλφια του. Ο Μασάλι κλήθηκε να βοηθήσει, αλλά δεν μπόρεσε να σώσει το νεαρό αγόρι που πέθανε στην αγκαλιά του.
«Τότε ήταν που αποφάσισα να αφιερώσω τις γνώσεις μου για τη θεραπεία των φτωχών», είπε με θλίψη ο γιατρός.
Ο Μασάλι γεννήθηκε από φτωχή οικογένεια το 1944 και έκανε διάφορες εργασίες για να εξασφαλίσει δίδακτρα και φαγητό. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Καΐρου το 1967 και ειδικεύτηκε στην επιδημιολογία, τη γενική ιατρική και την παιδιατρική. Εργάστηκε σε κλινικές υγείας και κέντρα συνδεδεμένα με το υπουργείο Υγείας σε διάφορους τομείς.
Οκτώ χρόνια μετά την αποφοίτησή του, ο Mασάλι, άνοιξε μια ιδιωτική κλινική στην πόλη Αλ Γκαρμπίγια, όπου έγινε διάσημος για τις ελάχιστες μέχρι και μηδενικές αμοιβές που εισέπραττε από τους ασθενείς. Η ημέρα του άρχιζε στις 7:30 το πρωί και συνέχισε να βλέπει ασθενείς μέχρι τη δύση του ήλιου, στη συνέχεια πήγαινε στο σπίτι του για φαγητό πριν επισκεφτεί άλλες δυο κλινικές σε γειτονικά χωριά για να εξετάσει ασθενείς.
Για πάνω από 50 χρόνια εργαζόταν καθημερινά δέκα ώρες φροντίζοντας τους ασθενείς του, Κόπτες Χριστιανούς και Μουσουλμάνους, όχι μόνον χωρίς πληρωμή αλλά πολλές φορές έδινε και τα χρήματα για την φαρμακευτική αγωγή τους. Κάθε μέρα δεκάδες ασθενείς περίμεναν έξω απ’ το ταπεινό ιατρείο του.
«Απορρίπτω τις δωρεές και τους συμβουλεύω να προσφέρουν τέτοιες δωρεές στους φτωχούς και τους άπορους. Δεν χρειάζομαι τις δωρεές. Δώστε τέτοιες δωρεές σε άστεγα παιδιά».
Για 50 χρόνια ήταν ο γιατρός που αρνήθηκε να πάει σε μεγάλες κλινικές, ο γιατρός που παρέμεινε στο μικρό του ιατρείο μέχρι το τέλος, που εργαζόταν μέχρι το τέλος για εκείνους, εκείνος που υποσχέθηκε στον πατέρα του πριν εκείνος πεθάνει πως θα δώσει τη ζωή του για τους φτωχούς, δεν είναι πια εδώ.
Πέθανε την Τρίτη τα ξημερώματα και χιλιάδες κόσμου, μια ολόκληρη λαοθάλασσα ακολούθησε την κηδεία του. Την κηδεία του γιατρού τους. Του γιατρού των φτωχών. Του Μοχάμεντ Μασάλι, του γιατρούλη των φτωχών.
Του γιατρού που έκανε τον κόσμο πιο όμορφο. Που η Αίγυπτος πενθεί, θρηνεί. Τον γιατρό της τον Μοχάμεντ που δεν ήθελε ποτέ να σταματήσει να προσφέρει βοήθεια, στήριξη και θεραπεία στους φτωχούς. Τον βελούδινο, μεταξωτό άνθρωπο.
Ο Μασάλι έλεγε συχνά: «Η ιατρική είναι ανθρωπιστικό επάγγελμα και όχι εμπορικό. Ένας από τους γιατρούς που με δίδαξαν στο πανεπιστήμιο, μου είπε κάποτε: αν πρόκειται να ασκήσεις την ιατρική για να αγοράσεις ένα διαμέρισμα ή ένα πολυτελές αυτοκίνητο, μην μελετάς φαρμακολογία, στρέψε την προσοχή σου στα οικονομικά και στο χρηματιστήριο».
Σε μήνυμά του στο Facebook, ο Αχμέντ Ελ Ταγιέμπ, ο μεγάλος ιμάμης του τζαμιού Αλ Αζχάρ, έγραψε: «Είθε ο Θεός να αναπαύσει τον γιατρό των φτωχών, τον δρ. Μοχάμεντ Μασάλι. Κατάλαβε γρήγορα τη ματαιότητα της ζωής και προτίμησε να βοηθήσει φτωχούς και άπορους ασθενείς ακόμη και τις τελευταίες μέρες της ζωής του».
Καλόν Παράδεισο, παππού. Την ευχή σου.
Πηγές:
https://apantaortodoxias.blogspot.com/search?updated-max=2020-07-30T07:38:00%2B03:00&max-results=12
Facebook Comments