Ο Άγιος Γρηγόριος ο Δεκαπολίτης γεννήθηκε στην πολή Ειρηνούπολη στην Δεκάπολη της Ισαυρίας στα Ν.Α.της Μ.Ασίας.
Πιστεύετε ότι γεννήθηκε γύρω στα 780-790.
Η μητέρα του Μαρία ήταν πολύ ευλαβής.
Οταν οι γονείς του τον προέτρεψαν να παντρευτεί αρνήθηκε και αναχώρησε για τα βουνά της Ισαυρίας.
Εκεί γνώρισε έναν πρώην επίσκοπο Δεκαπόλεως ο οποίος κρυβόνταν επειδή ήταν υπερασπιστής των εικόνων. Μαθαινοντας ότι θέλει να γίνει μοναχός τον προέτρεψε να μείνει σ’ένα κοντινό μοναστήρι.
Όταν πέθανε ο πατέρας του η μητέρα του τον προέτρεψε να μείνει στο ίδιο μοναστήρι με τον αδελφό του,όπως και έκανε. Εν τω μεταξύ όμως ο ηγούμενος και κάποιοι μοναχοί πέρασαν από τη μεριά των εικονομάχων.
Ο Γρηγόριος τότε ειχε το θάρρος να ομολογήσει την πίστη του και επέπληξε τον ηγούμενο μπροστά σ’ ολους τους μοναχούς. Ο ηγούμενος διέταξε να τον χτυπήσουν και ο Άγιος χτυπημένος και γεμάτος πληγές πήγε σ’ένα ‘άλλο μοναστήρι της Δεκαπόλεως όπου ηγούμενος ήταν ένας θείος του ο Συμεών. Εκεί έμεινε 14 χρόνια.
Οι ασκητικοί του αγώνες ήσαν ανελέητοι και σκληροί απέναντι στον εαυτόν του, δαμάζοντας αφενός μεν όλες τις άτακτες κινήσεις ψυχής και σώματος, και αφετέρου τους πολέμους που του έκαμαν οι αόρατες δυνάμεις των ακαθάρτων πνευμάτων.
Και ο Θεός τον βράβευσε. Σε μια από τις ολονύχτιες και αιματοβαμμένες προσευχές του, παρουσιάστηκε, εμφανίστηκε μπροστά του ένας άγγελος που του παρέδωσε πύρινη ρομφαία στο χέρι.
Εκτός από την υπερφυσικήν αποκάλυψη της πυρίνης ρομφαίας αξιώνετε ο Άγιος Γρηγόριος πολύ συχνά κατά την διάρκειαν των πνευματικών του αγώνων, και δη της προσευχής, να ακούει κατά χάριν και κατά δύναμιν, τους αγγέλους και αρχαγγέλους, τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ, τους Θρόνους και τις Κυριότητες, να ψάλλουν, να υμνούν και να δοξολογούν τον Τριαδικόν Θεόν.
Έτσι μια μέρα, μια φωνή τον προέτρεψε να φύγει από την Δεκάπολη και να πάει σ’ άλλα μέρη. Έζησε έναν χειμώνα στην Έφεσο σ’ένα μοναστήρι. Από εκεί κατά σειρά πέρασε από την Προικόνησο,την Μακεδονία τη Θεσσαλονίκη όπου τον χτύπησε ένας ληστής και ο Άγιος προσευχήθηκε στο Θεό να τον συγχωρέσει.
Έπειτα από την Κόρινθο πέρασε στη Ρώμη. Εκεί έζησε μερικούς μήνες ως άγνωστος μεταξύ αγνώστων και στη συνέχεια φεύγει κρυφά στις Συρακούσες Επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη και έμεινε στη Μονή του Αγίου Μηνά.
Στη συνέχεια επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη μαζί με τον Ιωσήφ τον υμνογράφο περί το 838 και δεν φαίνεται να παρέμεινε περισσότερο από ένα χρόνο. Τον φιλοξένησε ο μετέπειτα βιογράφος του Ιγνάτιος και ύστερα επισκέφθηκε το μοναστικό κέντρο στον ΄Ολυμπο της Βιθυνίας
Κατά το 841, ο Γρηγόριος ασθένησε βαριά. Παρά την ασθένειά του απαίτησε να τον μεταφέρουν στην Κωνσταντινούπολη για να συναντήσει τον πνευματικό του πατέρα Συμεών τον Νέον και θαυματουργόν, μάρτυρα και ομολογητή των Αγίων Εικόνων, αιχμάλωτο τότε του Θεόφιλου. Ο Συμεών είχε μάθει για την ασθένεια του οσίου και με γράμμα του τον είχε παρακαλέσει να τον δει για τελευταία φορά.
Στην Κωνσταντινούπολη ο Γρηγόριος έφθασε τον Ιανουάριο του 842, μετά τον θάνατο του Θεόφιλου, και ο Συμεών είχε μόλις απελευθερωθεί, όταν τον συνάντησε. Παρέμεινε στη βασιλεύουσα τους επόμενους μήνες δοκιμαζόμενος από την ασθένεια.
Λίγο πριν πεθάνει ζήτησε να τον μεταφέρουν στο άγιο όρος του Ολύμπου, όπου και κοιμήθηκε, τον Νοέμβριο του 842. Σύντομα ο τάφος του έγινε τόπος προσκυνήματος εξαιτίας των πολλών του θαυμάτων. Η μνήμη του εορτάζεται στις 20 Νοεμβρίου και την ακολουθία του έγραψε ο μητροπολίτης Μυρών Ματθαίος.
Έγινε γνωστός για το διορατικό του χάρισμα, τη δύναμη της προσευχής του τα πολλά του θαύματα, όπως λέγει ο Ιγνάτιος ο διάκονος που κατέγραψε τον βίο του και τους πύρινους λόγους του ενάντια στους εικονομάχους.
Από όλες τις πόλεις και τα χωριά του Βυζαντινού κράτους που πέρασε πεζοπορώντας συνεχώς, φώτιζε και κατάρτιζε τους χριστιανούς στα σωστά δόγματα της Εκκλησίας. Νουθετώντας και στηρίζοντας τις αδύνατες στην πίστη ψυχούλες, και θεραπεύοντας θαυματουργικά οδηγεί τους πάντες εις νομάς σωτηρίας.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι χάριν του Γρηγορίου ναυτικοί αποφεύγουν τους πειρατές, πνιγόμενος μοναχός σώζεται, χάριν του Γρηγορίου ελευθερώνεται ο πρωτοκαγκελάριος Γεώργιος από τους αντιπάλους του και ταξιδεύει ανενόχλητος από τους πειρατές, στη Ρώμη θεραπεύει δαιμονισμένο.
Κάθε αρρώστια, των χριστιανών που προσέρχονταν κοντά του, θεραπεύεται. Σηκώνει τους παραλύτους, χαρίζει το φως στους τυφλούς, καθαρίζει την λέπρα, θεραπεύει τον καρκίνο, την φυματίωση, να δίδει ομιλία στους βωβούς, ακοή στους κωφούς, και να βγάζει ακόμα και δαιμόνια.
Το άφθαρτο λείψανό του στην Μονή Μπίστριτσα
Το 1497 ο Μπάρμπου Κραιοβεσκου έχτισε μια εκκλησία. Πηγαίνοντας στην Κωνσταντινούπολη συνεννοήθηκε μ’έναν Τούρκο για να αγοράσει τα λείψανα του Αγίου Γρηγορίου. Δεχόμενος τις απαιτήσεις του Τούρκου έβαλαν σε μια ζυγαριά το λείψανο από την μια μεριά και από την άλλη χρυσά νομίσματα. Ενώ είχε βάλει ελάχιστα νομίσματα, το λείψανο σηκώθηκε και στάθηκε στο ίδιο ύψος.
Όταν είδε ο Τούρκος το θαύμα φώναξε: “Κοίτα ο χριστιανός στον χριστιανό πάει”. Έτσι έφερε τα λείψανα στη Ρουμανία, στη Μονή Μπίστριτσα της Ολτενίας οπου γίνονται πολλά θαύματα.
Το μοναστήρι το έκλεισαν οι κομμουνιστές το 1959 και το μετέτρεψαν σε επαγγελματική σχολή του υπουργείου υγείας. Το άφθαρτο άγιο λείψανο περίμενε 25 ολόκληρα χρόνια να ξανανοίξει ο Ναός. Αυτό έγινε το 1984 με τιτάνιες προσπάθειες του επισκόπου Γερασίμου Κρίστεα.
Ένα σύγχρονο θαύμα του Αγίου
Ευχές του Αγίου Γρηγορίου Δεκαπολίτου για λύσιμο μαγείας και υγεία
Του Κυρίου δεηθώμεν.
Δέσποτα Θεέ, Πάτερ Παντοκράτωρ, ο διοικών και κυβερνών την πάσαν κτίσιν και φυλάσσων τας ψυχάς και τα σώματα των ανθρώπων από του νοητού και δολίου δράκοντας και αποστείλας τον Μονογενή Σου Υιόν, Υπεράγιε, διά την ημετέραν σωτηρίαν, γεννηθέντα εκ της Αειπαρθένου Μαρίας, Αυτός Πανάγαθε Βασιλεύ, αποδίωξον παν πονηρόν και ακάθαρτον και εβδελυγμένον πνεύμα και πάσαν μαγείαν, φαρμακείαν, μαντείαν και πάσαν ασέβειαν και πονηράν ασθένειαν από του δούλου Σου ( όνομα πάσχοντος) και παν πνεύμα επιβουλεύον και αδικούν αυτό. Εξαλειφθήτω δε πάσα πονηρία και ακαθαρσία αυτού. Ορκίζω σε εις τον ορατόν και Υψιλότατον Θρόνον του Παντοκράτορος Θεού, παν ακάθαρτον και πονηρόν, ερχόμενον και εμφωνεύον και αδικούν αυτόν. Ορκίζω σε εις τον ανεξιχνίαστον και ακατάληπτον Θεόν, Ον τρέμουσιν οι Ουρανοί και η γη και η θάλασσα και δοξολογούσιν οι άγιοι, Φεύγε ανεμόπους και άνομε, φεύγε ανεμόφορε και ανεμόστροφε, φεύγε δαιμόνιον το εγείραν την δεξιάν επί την αριστεράν, φεύγε ο χαλεπός δαίμων, ο απτόμενος των καρδιών των ανθρώπων, ο ερχόμενος εις τα οστά και εις τους οφθαλμούς αυτών, ο δαμάζων τα σώματα των ανθρώπων και την σάρκα αυτών, ο απτόμενος των νεύρων και των αρτηρίων αυτών, φεύγε από τον δούλον του Θεού ( όνομα πασχόντος) και αναχώρησον από του πλάσματος του Χριστού του Θεού ημών. Ορκίζω σε και αυθίς εις τον επουράνιον Θεόν και Βασιλέα πάντων των ποιημάτων Αυτού και κτισμάτων, και μη εμμείνης, πονηρέ και μιαρέ δαίμων εις τον δούλον του Θεού ( όνομα πασχόντος) και μη ψυχήν και καρδίαν κρατήσης, μη άψη συ εις ήπαρ ή εις πνεύμονα ή εις νεφρούς, μηδέ οστά αυτού διασείσης, μη σάρκα παραλύσης, μη δακτύλους ή αστραγάλους, ή κνήμας, ή μηρούς, ή πήχεις, ή ώτα, ή εγκέφαλον αυτού ή οφθαλμούς, μηδέ έτερον εκ των μελών του σώματος αυτού αδικήσης ή υπογάστριον βαρύνης, μή ενδυθής την τάξιντων στοιχείων και διαφθείρης την τάξιν αυτού. Αλλ’ έξελθε συν πάση πονηρά ασθενεία, και αναχώρησον από του δούλου του Θεού ( όνομα πασχόντος) δια τους αφορκισμούς και εξορκισμούς, ους επιτιμά σοι Κύριος ο Θεός, ο Μέγας τη βουλή και αινετός τοις έργοις. Φεύγε παν κακόν και ακάθαρτον πνεύμα, και αναχώρησον από του δούλου του Θεού ( όνομα πασχόντος) εν ονόματι του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Του Κυρίου δεηθώμεν.
Βασιλεύ Ουράνιε Παράκλητε το Πνεύμα της Αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών, και ζωής χορηγός, ο ποιητής των άνω και των κάτω και πάντων των όντων εμφανών και αφανών ο δους εξουσίαν και δύμαμιν τοις Σοις μαθηταίς και Αποστόλοις, θεραπεύειν πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν επειγενομένην τοις ανθρώποις, επάκουσον και εμού του αμαρτωλού εν τη ώρα ταύτη και δίωξον και εξάλειψον εκ του δούλου Σου ( όνομα πασχόντος) παν πονηρόν και ακάθαρτον και πάσαν πονηράν ασθένειαν και επιβουλήν του αντικειμένου δι’ ευχών και δεήσεων των αγίων Σου ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, Μάρκου και Λουκά, Φιλίππου και Ματθαίου, Ιωάννου και Θωμά, Ανδρέου και Ιακώβου και πάντων των Αγίων Αποστόλων και των εβδομήκοντα των καταβαλόντων τον άρχοντα του αιώνος τούτου, τουτέστι τον διάβολον, όπως δραπετεύση και εκκρύβη εις τόπον ητοιμασμένον αυτώ και πάσι της μετ’ αυτού και ουδέν της αδικίας αυτού αδικήσει τον δούλον Σου τούτον. Επακούσατε ουν, Άγιοι Απόστολοι, εμού του δεομέμου εν τη ώρα ταύτη και περιφυλάξατε τον δούλον υμών ( όνομα πασχόντος) από πάσης επηρείας δαιμονικής, διά του ονόματος του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Επιμέλεια κειμένου Χώρα Του Αχωρήτου
Πηγές :
http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/valsamis_dekapolitis.html,
Γιώργος Βαλσάμης, Ιστορικά στοιχεία στον Βίο του οσίου Γρηγορίου Δεκαπολίτο
https://proskynitis.blogspot.gr/2011/11/blog-post_6266.html, Ο βίος του Αγ.Γρηγορίου του Δεκαπολίτου και το άφθαρτο λείψανό του στην Μονή Μπίστριτσα
https://proskynitis.blogspot.gr/2009/11/blog-post_19.html, Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΔΕΚΑΠΟΛΙΤΟΥ
http://anavaseis.blogspot.gr/2011/11/blog-post_20.html, Η ζωή καί τό έργο τού αγ. Γρηγορίου τού Δεκαπολίτου. (Κυριακή Θ΄ Λουκά). Ομιλία (και κείμενο) π. Στεφάνου Αναγνωστόπουλου
http://tarotdeesther.blogspot.gr/2014/02/blog-post_3.html
http://www.koinoniaorthodoxias.org/sinaxari/20-noemvriou-agios-grigorios-dekapolitis-agios-proklos/
Facebook Comments